رشد ناخن‌ها از سلامت ما خبر می‌دهد
نویسنده:
مترجم:
با افزایش سن، تغییرات فیزیولوژیکی مختلفی در بدن رخ می‌دهد که یکی از آن‌ها کاهش تدریجی سرعت رشد ناخن‌هاست. تحقیقات نشان می‌دهند که پس از ۳۰ سالگی، رشد ناخن‌ها سالانه حدود 0.5 درصد کاهش می‌یابد. دکتر دیوید سینکلر، استاد ژنتیک دانشکده پزشکی هاروارد، تأکید دارد که ناخن‌ها می‌توانند شاخص واضحی از سن زیستی افراد باشند. در این مطلب به این موضوع پرداختیم که سرعت رشد ناخن‌ها چه پیامی درباره سلامت ما دارد؟
تفاوت سن زیستی و تقویمی!
سن زیستی، برخلاف سن تقویمی که فقط تعداد سال‌های عمر را نشان می‌دهد، بیانگر میزان سلامت و عملکرد سلول‌ها و بافت‌های بدن است. در مطالعه‌ای که در سال ۱۹۷۹ انجام شد، محققان رشد ناخن‌های ۲۷۱ فرد را طی چند سال بررسی کردند. آن‌ها با اتصال نوارهای اندازه‌گیری کوچک به ناخن‌ها، متوجه شدند که سرعت رشد ناخن‌ها با افزایش سن کاهش می‌یابد. این یافته نشان می‌دهد که میزان رشد ناخن‌ها می‌تواند به‌عنوان یک شاخص ساده و بدون نیاز به مداخله پزشکی، برای تعیین سن زیستی استفاده شود. اگر متوجه شدید که در مقایسه با همسالان، ناخن‌های‌تان سریع‌تر رشد می‌کند، این می‌تواند نشانه‌ای از سلامت بالاتر بدن و پایین‌تر بودن سن زیستی شما نسبت به سن تقویمی‌تان باشد.
هشدار ناخن‌ها درباره سلامتی شما
به‌طور طبیعی، با افزایش سن، ناخن‌ها کندتر رشد می‌کنند، شکننده‌تر می‌شوند و ممکن است تغییر رنگ دهند. با این حال، برخی تغییرات در ناخن‌ها می‌توانند نشان‌دهنده مشکلات جدی‌تری باشند. برای مثال، ناخن‌های سفید یا رنگ‌پریده ممکن است نشانه‌ای از کم‌خونی، بیماری‌های کبدی، نارسایی قلبی یا سوءتغذیه باشند. ناخن‌های زرد نیز می‌توانند به مشکلاتی مانند عفونت‌های قارچی، دیابت یا اختلالات تیروئیدی مرتبط باشند. شیارهای عمودی روی ناخن‌ها، هرچند معمولاً بخشی طبیعی از روند پیری هستند، گاهی اوقات می‌توانند نشان‌دهنده کمبودهای تغذیه‌ای یا بیماری‌های خودایمنی مانند آرتریت روماتوئید باشند. یکی دیگر از تغییرات ناخن‌ها که ممکن است به مشکلات جدی‌تری اشاره داشته باشد، چماقی شدن یا کلابینگ (Clubbing) است که در آن ناخن‌ها ضخیم و خمیده می‌شوند. این وضعیت می‌تواند نشانه‌ای از بیماری‌های ریوی، مشکلات قلبی‌عروقی، بیماری‌های التهابی روده یا بیماری‌های کبدی باشد.
چه عواملی روی بهداشت ناخن موثرند؟
به گفته دکتر ماری استیونسون، متخصص پوست در مرکز پزشکی لانگون دانشگاه نیویورک، عوامل زیادی علاوه بر افزایش سن می‌توانند باعث شکنندگی و ضعف ناخن‌ها شوند. یکی از مهم‌ترین این عوامل، کمبود پروتئین در رژیم غذایی است که تولید کراتین (پروتئین اصلی سازنده ناخن) را کاهش می‌دهد. همچنین، کمبود ویتامین‌های گروه B و آهن می‌تواند سلامت ناخن‌ها را تحت تأثیر قرار دهد. استفاده بیش از حد از شوینده‌های قوی مانند مایع ظرف شویی و مواد شیمیایی موجود در لاک‌پاک‌کن‌ها (مانند استون) نیز می‌تواند باعث تضعیف ناخن‌ها شود. دکتر استیونسون توصیه می‌کند که هنگام مانیکور، کوتیکول‌های ناخن را جدا نکنید، زیرا آن‌ها مانند یک مهر و موم محافظتی عمل می‌کنند و از ورود باکتری‌ها و قارچ‌ها جلوگیری می‌کنند. او همچنین تأکید دارد که استفاده طولانی‌مدت از مانیکورهای مداوم و ساینده می‌تواند ناخن‌ها را نازک و ضعیف کند. برای تقویت ناخن‌ها، مصرف مکمل‌های بیوتین و آهن توصیه می‌شود، اما باید چندین ماه به‌طور مداوم مصرف شوند تا تأثیر آن‌ها مشخص شود.
تفاوت سن زیستی و تقویمی!
سن زیستی، برخلاف سن تقویمی که فقط تعداد سال‌های عمر را نشان می‌دهد، بیانگر میزان سلامت و عملکرد سلول‌ها و بافت‌های بدن است. در مطالعه‌ای که در سال ۱۹۷۹ انجام شد، محققان رشد ناخن‌های ۲۷۱ فرد را طی چند سال بررسی کردند. آن‌ها با اتصال نوارهای اندازه‌گیری کوچک به ناخن‌ها، متوجه شدند که سرعت رشد ناخن‌ها با افزایش سن کاهش می‌یابد. این یافته نشان می‌دهد که میزان رشد ناخن‌ها می‌تواند به‌عنوان یک شاخص ساده و بدون نیاز به مداخله پزشکی، برای تعیین سن زیستی استفاده شود. اگر متوجه شدید که در مقایسه با همسالان، ناخن‌های‌تان سریع‌تر رشد می‌کند، این می‌تواند نشانه‌ای از سلامت بالاتر بدن و پایین‌تر بودن سن زیستی شما نسبت به سن تقویمی‌تان باشد.
هشدار ناخن‌ها درباره سلامتی شما
به‌طور طبیعی، با افزایش سن، ناخن‌ها کندتر رشد می‌کنند، شکننده‌تر می‌شوند و ممکن است تغییر رنگ دهند. با این حال، برخی تغییرات در ناخن‌ها می‌توانند نشان‌دهنده مشکلات جدی‌تری باشند. برای مثال، ناخن‌های سفید یا رنگ‌پریده ممکن است نشانه‌ای از کم‌خونی، بیماری‌های کبدی، نارسایی قلبی یا سوءتغذیه باشند. ناخن‌های زرد نیز می‌توانند به مشکلاتی مانند عفونت‌های قارچی، دیابت یا اختلالات تیروئیدی مرتبط باشند. شیارهای عمودی روی ناخن‌ها، هرچند معمولاً بخشی طبیعی از روند پیری هستند، گاهی اوقات می‌توانند نشان‌دهنده کمبودهای تغذیه‌ای یا بیماری‌های خودایمنی مانند آرتریت روماتوئید باشند. یکی دیگر از تغییرات ناخن‌ها که ممکن است به مشکلات جدی‌تری اشاره داشته باشد، چماقی شدن یا کلابینگ (Clubbing) است که در آن ناخن‌ها ضخیم و خمیده می‌شوند. این وضعیت می‌تواند نشانه‌ای از بیماری‌های ریوی، مشکلات قلبی‌عروقی، بیماری‌های التهابی روده یا بیماری‌های کبدی باشد.
چه عواملی روی بهداشت ناخن موثرند؟
به گفته دکتر ماری استیونسون، متخصص پوست در مرکز پزشکی لانگون دانشگاه نیویورک، عوامل زیادی علاوه بر افزایش سن می‌توانند باعث شکنندگی و ضعف ناخن‌ها شوند. یکی از مهم‌ترین این عوامل، کمبود پروتئین در رژیم غذایی است که تولید کراتین (پروتئین اصلی سازنده ناخن) را کاهش می‌دهد. همچنین، کمبود ویتامین‌های گروه B و آهن می‌تواند سلامت ناخن‌ها را تحت تأثیر قرار دهد. استفاده بیش از حد از شوینده‌های قوی مانند مایع ظرف شویی و مواد شیمیایی موجود در لاک‌پاک‌کن‌ها (مانند استون) نیز می‌تواند باعث تضعیف ناخن‌ها شود. دکتر استیونسون توصیه می‌کند که هنگام مانیکور، کوتیکول‌های ناخن را جدا نکنید، زیرا آن‌ها مانند یک مهر و موم محافظتی عمل می‌کنند و از ورود باکتری‌ها و قارچ‌ها جلوگیری می‌کنند. او همچنین تأکید دارد که استفاده طولانی‌مدت از مانیکورهای مداوم و ساینده می‌تواند ناخن‌ها را نازک و ضعیف کند. برای تقویت ناخن‌ها، مصرف مکمل‌های بیوتین و آهن توصیه می‌شود، اما باید چندین ماه به‌طور مداوم مصرف شوند تا تأثیر آن‌ها مشخص شود.
10 شماره آخر
پربازدیدهای خراسان آنلاین
