
«منصور ضابطیان» در سفرنامهاش به کوبا درباره شیوه و درک مردم این کشور از زندگی مینویسد: «در اوج فقر و نداری، زندگی چنان در جریان است که گویی آدم دارد در خیابان مرفهی در هامبورگ قدم میزند. مفهوم خانه در اینجا از لحاظ فیزیکی با آنچه در جاهای دیگر دنیا دیدهام، تفاوت میکند. خانهها بیشتر شبیه مغازههایی هستند که به جای آنکه در آنها جنسی به فروش برسد، زندگی عرضه میشود. خانهها در حاشیه کوچه گسترده شدهاند. خانههایی که از همان در ورودی شروع میشوند. چیزی به اسم راهرو، حیاط یا هر چیز دیگری که بیرونی را از اندرونی جدا کند، وجود ندارد.»
برگرفته از کتاب «سباستین»