توئیت تند ترامپ و بیانیه «شدیدا انتقادی» وزارت خارجه ایران و همچنین گفت‎وگوی وزیر خارجه با دبیر کل سازمان ملل نشان می‌دهد که مذاکرات با مشکل مواجه شده است و تعویق دور چهارم آن هم می‌تواند انعکاسی از این مشکل باشد. لحن این بیانیه و نیز گفت‎وگوی عراقچی و گوترش با ادبیات طرف ایرانی در سه دور مذاکره متفاوت است و فاقد رضایتمندی نسبی قبلی و حتی خوش‎بینی محتاطانه نسبت به سیر مذاکرات است و بدبینی بر آن سایه افکنده است. در این میان اما فحوای سخنان عراقچی در گفت‎وگو با گوترش به شکلی غیرمستقیم به نوع مشکل به وجود آمده اشاره می‌کند؛ آن‎جا که خطاب به دبیرکل سازمان ملل تاکید می‌کند «ایران به‌عنوان عضو معاهده منع اشاعه هسته‌ای ضمن پایبندی به تعهدات خود، بر بهره‌مندی ملت ایران از انرژی هسته‌ای برای مقاصد صلح‌آمیز که لازمه آن انجام غنی‌سازی است، اصرار دارد.» این گفته احتمالا بیانگر این است که طرف آمریکایی با اصل غنی سازی اورانیوم در ایران مخالفت کرده است و این بر خلاف آن چیزی است که ظاهرا در ابتدای مذکرات رخ داده است که گفته می‌شد آمریکا با غنی‌سازی حداقلی 3.67 درصد در داخل ایران موافقت کرده است. همچنین می‌توان حدس زد که اختلاف کلیدی دیگر پافشاری آمریکا بر انتقال ذخایر اورانیوم غنی شده به خارج و مخالفت تهران با آن است. با این وضع باید دید که طی روزهای آینده چه راهکاری برای غلبه بر این مشکل اندیشیده می‌شود. نظر به این که ایران اصل غنی سازی را خط قرمز خود در مذاکرات معرفی کرده است، پافشاری آمریکا بر مخالفت خود با آن می‌تواند مذاکرات را با بن بست مواجه کند.در چنین حالتی احتمالا مذاکرات فعلا به حالت تعلیق بماند و تاریخ جدیدی اعلام نشود. اما در عین حال تعیین زمان دور چهارم مذاکرات و برگزاری آن می‌تواند نشانگر گشایشی در جهت حل این مشکل باشد. اما فعلا برای قضاوت زود است و باید منتظر تحولات روزهای آینده ماند.