​​​​​​​در مدت اقامت 10 روزه در رم برای جابه جایی عمدتاً از مترو استفاده می‌کردم. وسیله‌ای ارزان، نسبتاً راحت و همگانی. عملکرد مترو در مجموع خوب و قابل قبول بود. اما در دو مرحله دچار مشکل جدی شدم. یک بار که بدون اطلاع صبح به سمت ایستگاه مترو رفتم و متوجه شدم که کارکنان مترو اعتصاب کرده‌اند. آن روز ناچار به نقاط نزدیک رفته و با پای پیاده اطراف را بازدید کردم. بار دیگر که واقعاً آزاردهنده بود این طور اتفاق افتاد که یک روز در ایستگاه مرکزی مترو در رم (Termini) برای بازگشت به محل اقامتم سوار مترو شدم. داخل واگن فوق‌العاده شلوغ بود و افراد به صورت فشرده کنار یکدیگر ایستاده بودند. شاید حدود یک ساعت معطل ماندیم تا قطار حرکت کند... بخش جالب ماجرا این‌ بود که عده‌ای از جوانان ایتالیایی در اعتراض شروع کردند به خواندن سرودهای دسته‌ جمعی. از محتوای سرودها چیزی سر در نیاوردم ولی گاهی احساس می‌کردم که گویا داشتند در حمایت از تیم فوتبال محبوبشان مثلا رم یا لاتزیو مطالبی می‌خوانند.
برگرفته از «سفر با طعم تاریخ»