​​​​​​​
در ماجرای رهگیری و انهدام جنگنده‌های پیشرفته 35-F اسرائیلی، می‌توان گفت که یک «تصویر راهبردی» که سال‌ها رژیم صهیونیستی در اذهان عمومی منطقه و جهان ساخته و تبلیغ کرده بود، به‌طور کامل فروپاشید. جنگنده‌ F-35I Adir، پرنده‌ای سبک، رادارگریز و بسیار پرهزینه که با فناوری‌های نسل پنجم و استتار الکترومغناطیسی به نماد شکست‌ناپذیری هوایی اسرائیل بدل شده بود، حالا نه‌تنها در میدان نبرد واقعی هدف قرار گرفت، بلکه اسطوره شکست‌ناپذیری‌اش نیز فرو ریخت. ارتش رژیم صهیونیستی با بهره‌گیری گسترده از رسانه، این جنگنده را به ابزاری روانی برای ایجاد رعب در میان دشمنان و اعتماد به نفس در افکار عمومی داخلی تبدیل کرده بود؛ اما  این رؤیا با سلسله اقدامات موفق نیروی پدافند هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در هم شکست و ضربه‌ای عمیق و بی‌سابقه از حیث نظامی و روانی به تل‌آویو وارد آمد، ضربه‌ای که نقطه قوت اصلی اسرائیل را به نقطه ضعف راهبردی آن تبدیل کرد. از این پس، هر خلبانی که سوار این ریزپرنده شود، سایه‌ سنگین ترس از کشف و انهدام را در آسمان با خود حمل خواهد کرد.
اقدام موفق نیروی پدافند هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در منهدم کردن تاکنون حداقل سه فروند جنگنده فوق‌پیشرفته‌ 35-Fرژیم صهیونیستی، به‌عنوان یک دستاورد دفاعی استثنایی، نه‌تنها از ظرفیت‌های تکنولوژیک و هماهنگی عملیاتی نیروهای مسلح ایران حکایت دارد، بلکه نقطه تحولی بنیادین در موازنه قدرت هوایی منطقه و حتی سطح جهانی محسوب می‌شود. اهمیت این رویداد زمانی دوچندان می‌شود که بدانیم35-Fبه‌عنوان پیشرفته‌ترین جنگنده نسل پنجم با قابلیت‌های استتار پیشرفته، قدرت جنگ الکترونیک و معماری یکپارچه‌ داده‌محور طراحی شده بود تا عملاً از دید سامانه‌های پدافندی پنهان بماند.
از منظر تاریخی، این نخستین بار است که یک سامانه‌ دفاع هوایی موفق به رهگیری و انهدام35-Fدر نبرد واقعی می‌شود. پیش از این، سقوط معدود این جنگنده‌ها عمدتاً ناشی از نقص فنی یا خطای عملیاتی در پروازهای تمرینی بود. حتی در جنگ اوکراین، ادعاهای روسیه درباره‌ سرنگونی 35-Fها هرگز با اسناد و تأییدیه‌های مستقل همراه نشد. در مقابل، ایران با ارائه گزارش‌های رسمی، تصاویر و مستندات قابل تأیید، زمینه را برای ثبت این عملیات به‌عنوان یک رکورد تاریخی در دفاع هوایی جهان فراهم کرده است.
از منظر فنی، موفقیت ایران در شکستن «دیوار نامرئی» 35-Fها، حاکی از پیشرفت چشمگیر در حوزه رادارهای بومی، سامانه‌های رهگیری و موشک‌های سطح‌به‌هوا است. جنگنده‌های 35-Fبا سطح مقطع راداری (RCS) بسیار پایین، به‌سختی توسط رادارهای معمول قابل شناسایی‌اند اما عملکرد هماهنگ سامانه‌هایی چون باور ۳۷۳ و رادارهای چندلایه ایرانی در کشف، رهگیری و هدف‌گیری این جنگنده‌ها، یک تحول عمیق در مفهوم دفاع هوایی نامتقارن را نشان می‌دهد.
از منظر راهبردی، این رخداد نشان داد که برتری هوایی، دیگر تضمینی برای برتری استراتژیک نیست. رژیم صهیونیستی که همواره روی 35-Fبه‌عنوان «برگ برنده‌ تهاجمی» خود حساب می‌کرد، اکنون با واقعیتی مواجه شده است که نشان می‌دهد آسمان ایران نه‌تنها بسته است، بلکه هوشمندانه و واکنش‌گرا نیز عمل می‌کند. این ضربه، نه‌تنها محاسبات نظامی اسرائیل را مختل می‌کند، بلکه پروژه‌ بازدارندگی روانی با تکیه بر فناوری‌های غربی را نیز بی‌اعتبار می‌سازد.
در نهایت، این رخداد نه‌فقط دستاوردی برای ایران، بلکه پیامی فرامرزی برای دیگر ملت‌هاست: اگر زیرساخت‌های دفاعی بومی، چندلایه و یکپارچه ایجاد شود، حتی مدرن‌ترین ابزارهای جنگی غرب نیز قابل مهار و حتی نابودی خواهند بود. انهدام 35-F  با سامانه‌های ایرانی، یک نقطه عطف تاریخی در مهندسی بازدارندگی و تغییر قواعد بازی هوایی در خاورمیانه است و شاید، مقدمه‌ای بر دوران افول «اسطوره‌ تکنولوژیک» غرب در نبردهای آینده.