سید نیما موسوی -intenational@khorasannews.com

 سفر ژنرال السیسی به ترکیه به عنوان یک سفر کم‌سابقه اهمیت فوق‌العاده‌ای داشت. پس از سقوط دولت محمد مرسی به دلیل نقش ترکیه دهه ۲۰۱۰ در گسترش پسااسلام گرایی در جهان عرب، روابط خوبی بین السیسی و اردوغان در جریان نبود؛ از این رو از السیسی در ادبیات رسانه‌های ترکیه به عنوان «کودتاچی» یاد می شد. حمایت اردوغان از اخوانی های مصر و در مقابل حمایت السیسی از گروه های کُرد همچون PKK و YPG و نیز گروه «فتو» در همین راستا می‌گنجد. از همین رو سفر فوق دارای چند ویژگی منحصربه فرد است:۱- با شکست ترامپ در انتخابات ۲۰۲۰، لابی ترکی در آمریکا که به دلیل روابط خوب اردوغان و جیمز جفری (فرستاده دولت ترامپ در امور سوریه) توفیق یافته بود؛ با توجه به قدرت‌گرفتن لابی کُردی و ارمنی در دولت بایدن رو به ضعف نهاد. اردوغان این خلل را با نزدیکی هر چه بیشتر به دولت الکاظمی، تنش‌زدایی با بن‌زاید و بن‌سلمان و نیز ارسال بسامد برای بهبود روابط با قاهره مدنظر قرار داد. این تغییر موضع از آغاز ۲۰۲۱ در سیاست خارجی اردوغان مدنظر قرار گرفت.۲- از مهم ترین اهداف این سفر، افزایش صادرات گاز مصر به ترکیه است که دو طرف در سال های اخیر اهتمام ویژه‌ای به آن داشته‌اند. شرکت بوتاش ترکیه و هولدینگ مصری EGAS، همکاری های خود را از آغاز ۲۰۲۴ گسترش دادند. این سفر در جهت تبدیل ترکیه به قطب گازی خاورمیانه پس از جنگ اوکراین است. نقشی که روسیه به آن داد تا ترکیه را از محور کی‌یف دور سازد. در حال حاضر ترکیه پایانه صدور گاز آذربایجان، ایران، کردستان عراق و روسیه (ترک‌استریم) است.۳- نسبت مصر با اتحادیه عرب همچون نسبت آلمان با اتحادیه اروپاست. سفر رئیس‌جمهور تاثیرگذارترین کشور عضو اتحادیه عرب به ترکیه علاوه بر علایق امنیتی اردوغان در دوره بایدن، چه‌بسا زمینه‌ساز عادی سازی روابط سوریه دیگر عضو تاثیرگذار اتحادیه عرب با ترکیه باشد. حادثه‌ای که به افزایش جایگاه روسیه در تنش‌زدایی در خاورمیانه می‌انجامد.