​​​​​​​
محمد ایمانی
political@khorasannews.com 
 آقای پزشکیان حالا رئیس جمهور کشور ماست. موفقیت او ذیل نظام جمهوری اسلامی، موفقیت همه ماست و ناکامی‎اش، ناکامی ما. مخصوصا هنگامی که سفر خارجی می رود، همه باید از او حمایت کنیم. او در حوزه سیاست خارجی، هم مواضع خوبی اتخاذ کرده و هم بعضا ناپخته و نابجا سخن گفته است. در آغاز ریاست جمهوری مواضع بسیار خوبی در حمایت از مقاومت فلسطین و لبنان گرفت و پیام های حمایت هم به گروه های مقاومت در منطقه فرستاد. همچنین بر انتقام خون شهید هنیه (مهمان رسمی مراسم تحلیف) تاکید کرد. آقای پزشکیان در عین حال، بعضا مواضع ناپخته و ضد کارکردی بر زبان می آورد که می تواند به‎شدت هزینه ساز باشد. مانند تعبیر «با هم برادریم» که درباره آمریکا به کار برد و یا سخنانی که دیروز درباره رژیم صهیونیستی به عنوان کشور و امکان خلع سلاح متقابل ما و اسرائیل گفت! در موضوع اول، زبان سخنگوی آمریکایی دراز شد تا به جای ابراز شرمندگی درباره عهدشکنی برجامی و ترور شهید سلیمانی و انواع جنایات و خیانت های دیگر، طلبکار شود و بگوید ایران باید ادعای برادری‎اش را نه در حرف بلکه در عمل با کنار گذاشتن سیاست های نامطلوب در موضوع هسته‎ای، موشکی، فلسطین و... ثابت کند(!) و در موضوع دوم، پالس خطرناکی (احتمالا از سر بی دقتی) فرستاده شد مبنی بر این که ایران، دغدغه چندانی درباره اقدام تروریستی اسرائیل در تهران و جنگ افروزی صهیونیست ها در غزه و لبنان ندارد و -به شکل یک‎طرفه- مشتاق مذاکره با طرف غربی، آن هم در شرایطی است که طرف عهدشکن برجام، طاقچه بالا هم می گذارد ! این یعنی جرئت دادن به صهیونیست ها برای ضربه زدن به خط مقدم دفاعی ایران و جبهه مقاومت.
پزشکیان از دو نکته رنج می برد. یکی لغزش های کلامی، و دوم، نداشتن برخی مهارت ها به ویژه در حوزه سیاست خارجی. به همین علت هم چند بار گفته «سر درنمی آورم»، «ما را به دیپلماسی وادار می‌کنند که بلد نیستیم» و «خیلی خراب نکردم که؟!» او با این وضعیت، مجبور است به اطرافیان اعتماد کند. از سهو لسان های آقای پزشکیان که اغماض کنیم، برخی اطرافیان، مشورت های نادرست به ایشان می دهند. در همین باره رهبر انقلاب در دیدار چند هفته قبل با رئیس جمهور و دولت چهاردهم، از جمله درباره دو موضوع توجه و تذکر دادند:«رجوع به کارشناس، حکمرانی را خردمندانه، و ملت را راضی می کند، اما مراقب تحمیل نظرات غلط با لباس کارشناسی باشید. کارشناسی را انتخاب کنید که به دنبال نسخه‌های نسخ شده خارجی نباشد.» ایشان همچنین تاکید کردند:«به دشمن هم امید نبندید. ... این منافات ندارد با این‎که آدم با همان دشمن در یک جایی تعامل هم بکند؛ مانعی ندارد؛ اما امید به او نبندید، اعتماد به دشمن نداشته باشید.» در هر حال  مراعات این دو مشورت مهم یا کوتاهی درباره آن، مرز تشخیص «سهو لسان» از گرفتار و تسلیم شدن در مقابل مشورت های نادرست اطرافیان  است و بدیهی است که دود کوتاهی در این باره، قبل از همه در چشم خود آقای پزشکیان و اقتدار دولت او در مقابل رژیم های گستاخ غربی می رود.
کلام پایانی: محافل عبری و غربی بهتر از هرکس می دانند که جمهوری اسلامی ایران در مجازات عبرت آموز رژیم صهیونیستی، و حمایت قاطع از مقاومت لبنان و فلسطین مصمم است. بنابراین بازی رسانه ای آن ها برای مصادره به مطلوب لغزش های کلامی آقای پزشکیان موجب نمی شود دچار این توهم شوند که ایران در خونخواهی مهمان شهید خود  یا حمایت قاطع از حزب ا... و حماس کوتاه آمده یا شُل کرده است.