​​​​​​​

گروه ادب و هنر-شاید شما هم با من موافق باشید که خلاقیت در آثار داستانی امروز حلقه‌ای گم‌شده است عنصری که اگر وجود داشته باشد علاوه بر دیده شدن اثر به جهانی‌سازی آن کمک قابل‌توجهی می‌کند.
هیلاری مانتل نویسنده برجسته بریتانیایی است که آثار فراوانی ازجمله «نور و آینده»، «تالار و گرگ»، «مجرمان را بیاورید» و... را نوشته. هیلاری ازجمله نویسنده‌های خلاق به شمار می‌آید که آثار او میان مخاطبان کشورهای مختلف دست‌به‌دست شده و نظر طرفداران زیادی را به سمت این نویسنده جذب کرده است. هیلاری مری مانتل، زاده 6 ژوئیه 1952، نویسنده و منتقد ادبی آثار انگلیسی است. در سال ۲۰۰۹ میلادی، کتاب او به نام تالار گرگ، برنده جایزه ادبی من بوکر شد. روزنامه بریتانیایی گاردین، هیلاری مانتل را «یکی از برجسته‌ترین نویسندگان معاصر بریتانیا» معرفی کرده است. مانتل در سپتامبر ۲۰۲۲ و درحالی‌که ۷۰ ساله بود، در اوج موفقیت و شهرت درگذشت.
به گزارش  مهر به نقل از گاردین، «کیتی وارد» نویسنده بریتانیایی که از شاگردان مانتل به شمار می‌آید تعدادی از ترفندهای نویسندگی خلاق را که از هیلاری آموخته به شرح زیر بیان کرده است.
هر روز بنویس
یک‌بار از هیلاری پرسیدم آیا او هر روز می‌نویسد؟ او پاسخ داد: «بله». کمی خجالت کشیدم که من این کار را نکرده‌ام، اما او یک دفتر خاطرات یک‌هفته‌ای را به‌عنوان یک هدیه کریسمس به من داد و از آن زمان این وضعیت تغییر کرد. از آن به بعد سعی کردم حتی یک خط در روز در این دفترچه بنویسم.
من جزئیات برجسته دیروز را یادداشت کردم و بنابراین توانستم آن‌ها را از نظر ذهنی پاک‌کنم و برای امروز احساس آمادگی بیشتری کنم. حالا نزدیک ۷ سال است که هر روز می‌نویسم.
به هوش مخاطب احترام بگذاریم
هیلاری آدم مهربانی بود. او عمیقاً برای خوانندگان خود ارزش قائل بود و به هوش آن‌ها احترام می‌گذاشت. او خوانندگانش را با داستان‌سرایی‌هایش تغذیه کرد، درحالی‌که هنوز آن‌ها را تشنه چیزهای بیشتری می‌گذاشت.
به خودت برگرد
هیلاری به من آموخت که برای یک هنرمند دو نوع موفقیت وجود دارد: درونی و بیرونی. گاهی اوقات، این‌ها در تضاد هستند. کاری که ما بیشتر به آن علاقه داریم، لزوماً کاری نیست که بیشترین درآمد را داشته باشد. در هر حالتی به‌عنوان یک نویسنده؛ چه برمبنای دل خود می‌نویسید چه به دنبال سفارش هستید– باید به خود، باور داشته باشید.
کیفیت نوشتن بااهمیت‌تر از کمیت
نوشتن کتاب ۹۰۰ صفحه‌ای «آینه و نور» - آخرین کتاب از سه‌گانه «تالار گرگ» - برای برخی دلهره‌آور بود و بحث‌هایی را درباره توجه خواننده و ویرایش دقیق‌تر برانگیخت. این نوع انتقاد نه‌تنها خوانندگان مشتاق هیلاری را دست‌کم گرفت، بلکه عنصر اساسی نثر درخشان او را نیز دست‌کم گرفت: صدایی شفاف و طبیعی که در هر صفحه جاری بود. عبور از درهای تاریخی که هیلاری برای طرفدارانش می‌گشود سخت نبود، زیرا هر خط به دلیلی و برای قصدی خلق‌شده است.
با این‌ حال یک قطعه او که موردعلاقه من است و بیش از دو دهه قبل از آن نوشته‌شده «پایانه» با ۱۶۹۰ کلمه است. این متن حتی کوتاه‌تر از آن است که بتوان آن را داستان کوتاه نامید، اما هدف خلاقانه او را برآورده می‌کند.
ما گذشته را بازتولید نمی‌کنیم، آن را خلق می‌کنیم
ازجمله درس‌های ارزشمندی که هیلاری برای رمان نویسان تاریخی پس از خود به ‌جا گذاشته سخنرانی‌های او در سال ۲۰۱۷ است که تفسیر قانع‌کننده‌ای هستند درباره این که چرا سعی داریم با گذشته درگیر شویم و هنگام انجام این کار چه اتفاقی می‌افتد. هیلاری پایبندی دقیق خود را به حقایق تاریخی به اشتراک می‌گذارد و کاغذدیواری اتاق نشیمن قرن ۱۸ فرانسوی را هم از نظر نمی‌اندازد.
بهترین ایده‌های ما یک جدول زمانی دارند
هیلاری وقتی در دهه ۵۰ زندگی خود بود کتاب‌های داستانی و مقاله‌های متعددی منتشر کرده بود، او به موفقیت «یک‌شبه» دست نیافت. سه‌گانه «تالار گرگ» بهترین اثر او بود، اما او نمی‌توانست آن‌ها را زودتر از این بنویسد. برای این کار او به تجربه زندگی و تجربه نوشتن نیاز داشت.