​​​​​​​باستان‌شناسان می‌گویند مصرف تنباکو اثر متابولیکی متمایزی در استخوان‌ها باقی می‌گذارد که تا قرن‌ها در بقایای استخوانی قابل تشخیص است. پژوهشگران دانشگاه لستر بقایای انسانی را که بین قرن‌های ۱۲ تا ۱۹ در بریتانیا دفن شده بود، بررسی کردند که اثر عمیق تنباکو بر استخوان‌ها و ارتباطش با عارضه‌های مرتبط با استخوان، مانند افزایش خطر شکستگی را نشان می‌دهد. این پژوهش نشان می‌دهد که ورود تنباکو به غرب اروپا در حدود ۵۰۰ سال پیش به تغییرات قابل‌ملاحظه‌ای در ساختار اسکلتی انسان‌ها منجر شده است. باستان‌شناسان، به‌طور مرسوم، برای تشخیص این که اسکلت متعلق به فردی است که دخانیات مصرف می‌کرده است یا خیر، به شواهد دندانی تکیه می‌کردند و دنبال لکه‌ها یا ساییدگی می‌گشتند که در اثر کاربرد پیپ ایجاد شده باشد. اما این روش زمانی که دندانی وجود نداشت یا باقی نمانده بود، اغلب ناکارآمد بود. در حالی که آثار مضر مصرف دخانیات بر بافت‌های نرم و اندام‌ها‌‌- از جمله افزایش خطر ابتلا به سرطان‌های ریه، مثانه، گلو و همچنین سکته مغزی و بیماری عروق کرونر‌‌- به‌خوبی مستند شده، اثر آن بر استخوان‌ها کمتر بررسی شده است. مصرف دخانیات با مشکلات مرتبط با استخوان، از جمله کاهش تراکم استخوان، افزایش خطر شکستگی  و پریودنتیت [التهاب لثه و بافت‌های نگهدارنده دندان] مربوط بوده است.