​​​​​​​مطالعات نشان داده که مصرف پنیر به دلیل داشتن برخی ترکیبات می‌تواند در بهبود حافظه کوتاه‌مدت و پیشگیری از آلزایمر مؤثر باشد، اما نکته مهم در این مطالعات این است که پنیر مصرف‌شده در این مطالعات، پنیر کم‌چرب و به میزان متعادل بوده است. در عین حال تحقیقات دیگری هم انجام شده که نشان می‌دهد مصرف پنیر در طولانی‌مدت ممکن است منجر به تضعیف حافظه و عملکرد شناختی شود. پنیر مصرفی در این مطالعات از نوع پنیر فراوری‌شده و پرچرب بوده است.
پنیر چگونه بر سلامت مغز اثر می‌گذارد؟
اگرچه پنیر به‌عنوان عضوی از خانواده لبنیات خواص بسیاری دارد، اما زیاده‌روی در مصرف آن می‌تواند مشکل‌ساز باشد. پنیرهای پرچرب علاوه بر کالری بالا حاوی چربی اشباع‌شده است و می‌تواند با ایجاد اختلال در هیپوکامپ (محل تشکیل حافظه کوتاه‌مدت و بلندمدت)، عملکرد حافظه را کاهش دهد و حتی باعث التهاب مغز شود. برخی مطالعات نشان می‌دهد که چربی اشباع‌شده می‌تواند قدرت تفکر را مختل کند و توانایی تمرکز را از بین ببرد. به تازگی مشخص شده که یکی از راه‌های جلوگیری از کاهش حافظه، پرهیز از مصرف برخی پنیرهای فراوری‌شده است؛ زیرا پنیر فراوری‌شده حاوی آنزیمی به نام «دی استیل» است. دی استیل یک ماده شیمیایی است و در پنیرهای فراوری‌شده، بافت پنیر را خامه‌ای‌تر و نرم‌تر می‌کند. تحقیقات نشان می‌دهد که دی استیل می‌تواند از سد خونی مغزی عبور کند و پلاک‌های خطرناکی را روی مغز تشکیل دهد و از این طریق منجر به کاهش جدی حافظه ‌شود.
پنیر را خالی نخورید
به گزارش «روزیاتو» تحقیقات دیگری هم وجود دارد که ثابت می‌کند مصرف پنیر به‌تنهایی به طور جدی باعث کاهش عملکرد مغز می‌شود. پنیر حالت فشرده‌تری نسبت به سایر لبنیات از جمله شیر و ماست دارد و از همین رو حجم کلسیم در آن بسیار بالاست. با خوردن پنیر، مقدار زیادی کلسیم وارد بدن می‌شود که تعادل کلسیم بدن را بر هم می‌زند. با افزایش کلسیم خون در پی مصرف پنیر، بدن برای حفظ تعادل، از مغز فسفر قرض می‌گیرد و همین مسئله باعث کاهش ذخیره فسفر مغز می‌شود و این در حالی است که فسفر برای عملکرد مغز ضروری است. این‌که در گذشته گفته می‌شد پنیر عملکرد حافظه و سلول‌های مغز را کاهش می‌دهد و به عبارتی فرد را خنگ می‌کند، تقریباً صحت دارد. از سوی دیگر گردو منبع غنی فسفر است و از همین رو می‌تواند هنگام استفاده با پنیر، تعادل کلسیم و فسفر را در بدن حفظ کند.