​​​​​​​کارگردان و بازیگر پیش کسوت تئاتر، سینما و تلویزیون گفت: در اداره تئاتر یک مکان تمرین برای تئاتری‌ها وجود داشت که تخریب شد و معاونت هنری در اولین اقدام باید آن را احیا کند. همچنین در شرایطی که بیشتر آثار اقتباس از نمایش نامه‌های خارجی  هستند، به یک ساختمان برای تولید تئاتر ملی نیاز داریم.
به گزارش ایرنا، معاون هنری وزارت فرهنگ در روز ۱۷ آبان امسال در اولین سفر استانی خود به جشنواره تئاتر کودک و نوجوان همدان وعده داد هنرمندانی را که به هر دلیلی منزوی شده‌اند، به صحنه بازخواهد گرداند.
نادره رضایی دراین‌باره گفت که یکی از کارهایی که باید انجام شود، تلاش برای بازگرداندن بزرگان عرصه تئاتر است که به هر دلیلی منزوی شده‌اند.
توپ تئاتر در زمین دلال‌ها
قطب‌الدین صادقی، چهره نام‌آشنا و برجسته تئاتر که دوره دکترا درزمینه مطالعات هنرهای نمایشی را سال ۱۳۶۴ در دانشگاه سوربن فرانسه به پایان رسانده، در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا در واکنش به وعده معاون هنری وزارت فرهنگ اظهار کرد: مسئله‌ای که الان در تئاتر داریم فردی نیست و مشکل اصلی نظم فرهنگی است. چیزی که الان به‌هم‌ریخته و مأیوس‌کننده است، این است که دولت از خودش سلب مسئولیت کرده و توپ را در زمین دلال‌ها انداخته است. تئاتر دست یک عده سودجوی سوداگر افتاده و آن‌ها هم با موضوعات سبک و چهره‌های معروف به تئاتر لطمه زده‌اند و تماشاگران تئاتر و مفاهیم اجتماعی و زیبایی‌شناسی صحنه و سلسله‌مراتب هنری را عوض کرده‌اند.
وی ادامه داد: یک جوان کار نابلد با ۲۵ میلیون تومان پولی که شبانه می‌دهد در تالار وحدت به‌عنوان کارگردان کار  را روی صحنه می‌برد. او فقط یک‌بار دستیار دوم کارگردان بوده است. تئاترش محتوایی دارد که نه انتقادی و نه فرهنگی است. این‌جور آدم‌ها که با رقص و آواز دنبال گیشه هستند، همه‌چیز را پولی و روابطی کرده‌اند.من‌بعد از ۴۰ سال کار حرفه‌ای نمی‌دانم کجا تمرین کنم.
جای خالی تئاتر ملی
صادقی با تأکید بر این که نقش تعیین‌کننده فرهنگ و هنر باید از طریق حمایت دولت ایفا شود، اظهار کرد: همه جای دنیا به تئاتر یارانه می‌دهند و حرفه‌ای‌ترین آثار برای گروه تئاتر ملی است. ما این جا اصلاً تئاتر ملی نداریم. همه تئاترهای‌مان اقتباس‌های درجه هفت و هشت از نمایش نامه‌های چند قرن پیش اروپاست. دولت وظیفه‌اش این است که از تئاتر ملی حمایت کند. از تئاتری که فضا و اندیشه و بحران‌های ایرانی را نمایش دهد. ما باید درباره خودمان حرف بزنیم. ولی مدام به‌قصد سودجویی کپی‌برداری می‌کنیم. در این نمایش‌ها انسان و فرهنگ ایرانی کجاست؟
دریغ از یک سالن 40 متری تمرین
کارگردان نمایش‌های «پیک‌نیک در میدان جنگ»، «افعی طلایی» و «بام‌ها و زیر بام‌ها» گفت: معاون جدید فرهنگی باید یک اتاق فکر تشکیل بدهد. کارشناسان نخبه تئاتر باید بنشینند و با خانمی که مسئولیت معاونت فرهنگی را دارد، صحبت کنند. خانم نادره رضایی به‌تنهایی نمی‌تواند تصمیم بگیرد. یک عده کارشناس نخبه باید ایرادها را بگویند و مسیرهای غلط را مشخص کنند. بازگرداندن چند کارگردان تئاتری مفید است؛ ولی با این کار همه مشکل حل نمی‌شود. باید شرایط را برای کار این‌ها فراهم کنید. ما باید درباره خودمان حرف بزنیم ولی مدام به‌قصد سودجویی کپی‌برداری می‌کنیم.وی ادامه داد: همه جای دنیا تئاتر تجاری دارند ولی به گروه‌های تئاتر ملی، پایگاه و ساختمان و بودجه می‌دهند. شما اگر بخواهید با یک گروه تئاتری تمرین کنید، ۴۰ متر جا ندارید. من‌بعد از ۴۰ سال کار حرفه‌ای نمی‌دانم کجا تمرین کنم. برای اجرا هم نمی‌توانم سالن بگیرم. چهار سال است که من می‌خواهم تئاتر روی صحنه ببرم ولی پول‌ندارم. به من گفته‌اند تهیه‌کننده بیاور. تهیه‌کننده هم می‌خواهد چهار نفر چهره الکی بیاورد که جیب خودش را پر کند.
تئاتر شهر در تسخیر بازاری‌ها
نویسنده نمایش نامه‌های «هراس»، «عروسی داریم»، «عروسی» و «میر نوروزی» با اشاره به نمایش‌های اجراشده در تئاتر شهر و تالار وحدت توضیح داد: در تمام دنیا کارگردان‌های تراز اول که وجهه ملی دارند، مدیر تئاتر می‌شوند. بر اساس چه ضوابطی تئاتر شهر را در اختیار این گروه و آن گروه قرار داده‌اند؟ کدام چهره شاخص آمده است؟ کدام اثر را عرضه کرده‌اند که متعلق به فرهنگ ایران است؟ تئاتر شهر موتور خلاقه تئاتر ایران است؛ اما در اختیار چند نفر بازاری قرارگرفته که با آن پول دربیاورند.