حتما رخدادهای چند ماهه‌ اخیر در منطقه، احساسات ما را به مرز افسردگی یا حتی فراتر از آن برده است. واقعیت این است که متغیرهای بسیار نامطلوبی در چند ماه اخیر بر سر محور مقاومت آمده است. اما نباید از یاد ببریم که واقعیت میدانی و سیاسی همیشه دارای بالا و پایین است. بررسی و حتی اصلاح رویه‌ها و تغییر در نوع تحلیل برخی رخدادهای جهانی حتما لازم و ضروری است؛ اما اصل ماجرا نباید برای ما گم بشود. ما در یک دوران برای از بین بردن داعش و دست‌های پنهان پشتش، خون دادیم و هزینه کردیم. حالا هم اگر برخی عدم فتح‌ها به علت متغیرهای خارج از دست ما رخ داده، به جای ناامیدی باید به آینده نگاه کنیم و با تدبیر، مشکلات پیش آمده را یک به یک رفع نماییم. آن‎چه از الزامات قطعی این مسیر است، پایبندی به ولایت فقیهی است که در نیابت عام او از ولی ا... اعظم(عج) شکی نداریم و تجربه نیز نشان از مدبر بودنش دارد. این شرط لازم برای هر پیشرفتی در مسیر آینده است. چه بسا موارد متعددی از وقایعِ بسیار نامطلوب که در نهایت به قدرتمند کردن ایرانِ اسلامی منجر شده است. به تابستان 60 توجه کنید؛ شهادت سران نظام، دشمن خارجی، رئیس جمهور فراری و خائن، منافقین مسلح در شهرها و عملا هیچ هم‌پیمان واقعی و راهبردی در خارج از کشور، شاخص‌های آن دوره است. اما یک سال بعد در خرداد 61 خرمشهر فتح می‌شود و صحنه به کل تغییر می‌کند. حالا هم ایران دست روی دست نخواهد گذاشت. وظیفه خود را در سطوح مختلف عملی خواهد نمود. چه ایجاد خط لجستیکی برای جبهه مقاومت و چه بهبود متغیرهای مربوطه؛ همین حالا، مسئولان مربوطه در حال کار هستند گرچه باید به آن ها انواع کمک‌های فکری برای اصلاحات اشتباه را نمود. ما باید به وظیفه خود عمل کنیم. اما ایمان و تقوا رمز اساسی برای پیروزی در این لحظه است. اگر تقوا به خرج دهیم، حتما خدای قاهر قهار راهی باز می‌کند که در مخیله هیچ کسی راهی نداشته است. توکل هم باید بر همین اساس باشد که از کسی و چیزی جز خدا نترسیم. ترس ما باید از عدم انجام وظیفه الهی باشد. جایی که تحلیل‌ها و افکار اشتباه، سیاست‎گذاران را به غلط می‌اندازد و همان آدم‌ها با نگرش اشتباه خود، بازهم صندلی را رها نمی‌کنند. ما باید اصلاح شویم اما نباید ببریم. نقطه وصل هم، همین ماندن پای ولی فقیه است. امروز نکات و خطوط اصلی بیان خواهد شد.