​​​​​​​موضوع پرطرفدار خودمراقبتی اغلب در مجلات، وبلاگ‌ها و بخش‌های خبری تلویزیون در قالب خوردن بستنی، گرفتن حمام‌ها، ماساژ یا پدیکور نمایش داده می‌شود. اگرچه این‌گونه استراتژی‌هایِ «زمانی برای من» یا «رسیدگی به خود» می‌توانند در روال خودمراقبتی نقش داشته باشند، اما خودمراقبتیِ واقعی تلاشی بسیار اساسی‌تر و جامع‌تر را می‌طلبد که همه جنبه‌های زندگی یک فرد را تحت تاثیر قرار می‌دهد، بنابراین رسیدگی واقعی به نیازهای خود نه‌تنها مستلزم زمان‌بندی گاه‌به‌گاه فعالیت‌های مفرح است، بلکه نیاز به انجام برخی فعالیت‌های خوداندیشی هم دارد؛ برای این‌که ببینید اوضاع زندگی شما چگونه است؟ بیشتر از همه کجا می‌خواهید باشید؟ یا بیشتر از همه نیاز به ایجاد تغییر در کدام بخش دارید و بهترین روش برای ایجاد این تغییرات چیست؟ خودمراقبتی یعنی دقیق نگاه کردن در آینه و ایجاد تغییراتی که به زندگی شما تعادل، معنا، هدف و خشنودی می‌بخشند. برای مثال، فرض کنید ماه‌هاست بی‌سروصدا در حال دست‌وپنجه نرم کردن با یک درد، اضطراب یا افسردگی مزمن هستید، اما به هیچ پیشرفت قابل توجهی نرسیده‌اید. خودمراقبتی در این شرایط، شامل صداقت داشتن با خودتان درباره درد و مشکل مدیریت آن به‌تنهایی و بعد هم گام گذاشتن به مرحله آسیب‌پذیرِ مراجعه به پزشک یا درمانگر برای کمک می‌شود. 
برگرفته از کتاب «مراقبت از خود»، اثر رابین ال گابین