ایروان زیر چتر آمریکا
امضای منشور مشارکت راهبردی آمریکا و ارمنستان با استقبال ایروان، نگرانی ایران و روسیه، و هشدار کارشناسان درباره پیامدهای منفی منطقهای مواجه شده استنویسنده: فاطمه ملک زاده
مترجم:
![](http://sarasari.khorasanonlin.ir/content/upload/96072af7-2ecd-41a7-82d9-8ac6ab2a6d3d.jpg)
رسانههای ارمنی با شور و هیجان به امضای «منشور مشارکت راهبردی» بین آمریکا و ارمنستان پرداخته و اظهارات آنتونی بلینکن، وزیر خارجه آمریکا را نقل میکنند. بلینکن از تشکیل کمیسیونی برای تقویت روابط دو کشور در زمینههایی نظیر دفاع، اقتصاد و دموکراسی خبر داد و اظهار داشت که آمریکا از تلاشهای ارمنستان برای حفظ استقلال و حاکمیت این کشور حمایت میکند. وی همچنین از اعزام تیمی از متخصصان به ارمنستان برای کمک در تقویت امنیت مرزی و آغاز مذاکرات همکاری در حوزه هستهای غیرنظامی خبر داد. علاوه بر این، ارمنستان قرار است به ائتلاف ضد داعش به رهبری آمریکا بپیوندد و در زمینه تقویت تواناییهای صلحبانی نیز با واشنگتن همکاری کند.
پیامدهای منطقهای توافق ارمنستان و آمریکا
آرارات میرزویان، وزیر خارجه ارمنستان، از این اقدام به عنوان گامی برای گسترش همکاریهای دفاعی و امنیتی استقبال کرد. اما همزمان، کشورهای همسایه همچون ایران و روسیه نسبت به این اقدام هشدار دادهاند. مقامات روس تأکید کردند که ارمنستان باید بدون درخواست کمک از اتحادیه اروپا یا آمریکا، مشکلات خود را با همسایگان حل کند. از سوی دیگر، ایران حضور نیروهای فرامنطقهای را عاملی برای پیچیدهتر شدن معادلات منطقهای دانسته و همکاری کشورهای منطقه را تنها راه ایجاد ثبات عنوان کرده است.
شباهت به تجربه گرجستان
برخی تحلیلگران با یادآوری شکست توافقنامههای مشابه بین آمریکا و گرجستان، نسبت به نتایج این همکاری ابراز تردید کردهاند. تجربه گرجستان نشان داد که مشارکت با آمریکا نه تنها کمکی به تقویت امنیت و ثبات این کشور نکرد، بلکه موجب افزایش تنشهای داخلی و منطقهای شد. در گرجستان، کمکهای آمریکا عمدتاً از طریق سازمانهای غیردولتی به گروههایی منتقل میشد که به دوقطبیسازی جامعه و تخریب نهادهای دولتی پرداختند. این شباهتها نشان میدهد که ارمنستان نیز ممکن است با پیامدهای مشابهی روبهرو شود. امضای "منشور مشارکت راهبردی" بین ارمنستان و آمریکا، هرچند به عنوان فرصتی برای گسترش روابط دوجانبه معرفی شده، اما پیامدهای آن برای منطقه بسیار پیچیده است. این توافقنامه ممکن است به افزایش تنشها و بیثباتی در قفقاز جنوبی منجر شود. تجربههای مشابه در گرجستان نشان داده که چنین مشارکتهایی اغلب به نتایج مورد انتظار منجر نمیشود. برای ایران و روسیه، ضرورت دارد با هوشیاری و تقویت همکاریهای منطقهای، از تأثیرات منفی این توافق بر امنیت و ثبات منطقه جلوگیری کنند.
10 شماره آخر
پربازدیدهای خراسان آنلاین