​​​​​​​
 پنجمین نمایشگاه تخصصی صنعت نساجی، پوشاک و منسوجات خانگی و سیزدهمین نمایشگاه تخصصی فرش ماشینی، موکت و کفپوش عصر روز سه شنبه 25 دی ماه با حضور شرکت کنندگانی از  سراسر کشور در محل نمایشگاه بین المللی مشهد آغاز به کار کردند. بنابر اعلام سایت اینترنتی نمایشگاه بین المللی مشهد، نمایشگاه صنعت نساجی در مساحتی به وسعت 19 هزار متر و با حضور 160 شرکت کننده فعال در حوزه تولید و واردات ماشین آلات نساجی، چرخ خیاطی، ماشین های گلدوزی و دوخت و برش، انواع نخ، الیاف، رنگ و انواع مواد اولیه صنایع نساجی، پارچه و پوشاک و نمایشگاه فرش ماشینی در مساحتی به وسعت 10 هزار متر و با حضور 100 شرکت کننده از سراسر کشور تا روز جمعه 28 دی پذیرای بازدیدکنندگان خواهند بود. از حال و هوای اولین روز برگزاری این نمایشگاه و گفت و گو با غرفه داران گزارشی تهیه کرده ایم که شرح آن را در ادامه می خوانید.
همین که وارد فضای نمایشگاه شدم، چینش غرفه های متعدد با اشکال مختلف نظرم را به خود جلب کرد. حضور تولیدکنندگان پوشاک که انواع جدیدترین لباس های خود را برای ارائه به این نمایشگاه آورده بودند، اولین تصویری بود که از غرفه هایی که با آن ها روبه رو شدم در مقابل چشمانم نقش بست. یکی از جذاب ترین تصاویر این نمایشگاه احتمالا متعلق به تولیدکنندگان پارچه و منسوجات بود. غرفه هایی که پر از پارچه های رنگارنگ و با طرح ها و نقش های متعدد بودند و در بزرگ ترین کارخانجات صنایع نساجی کشور تولید شده بودند. همچنان به قدم زدن در میان غرفه ها و تماشای این نمایش طرح و رنگ مشغول بودم که غرفه ای پر از دستگاه های رنگ آمیزی پارچه نظرم را به خود جلب کرد. گرچه غرفه داران همچنان در حال آماده سازی غرفه و نصب تجهیزات بودند اما وارد غرفه شدم و از مسئول غرفه که پیرمردی جا افتاده بود از حال و هوای نمایشگاه و محصولات داخل غرفه سوال کردم که این گونه پاسخم را داد: ما واردکننده انواع تجهیزات چاپ پارچه در صنعت نساجی هستیم و دفتر اصلی ما در تهران است اما در مشهد هم دفتر داریم. فروش دستگاه و محصولات مرتبط با این دستگاه‌ها شامل انواع رنگ و مواد مصرفی آن ها و ارائه خدمات پس از فروش آن ها را بر عهده داریم. در حال حاضر بخشی از این دستگاه را از چین و بخشی را هم از ترکیه وارد می کنیم اما سال های قبل از اسپانیا هم واردات داشتیم که الان به علت تحریم برایمان مقدور نیست. در حال حاضر مشتریانی در کشور افغانستان هم داریم که در حال کار هستند و مواد مصرفی خود را از ما تهیه می‌کنند و ما از طریق دفترمان در مشهد این خدمات را به آن ها ارائه می دهیم. مهم ترین مسئله ای که الان داریم بحث تهیه ارز برای واردات است خب به هرحال دو ماهی هست ارزی که قبلا تحت عنوان ارز نیمایی در اختیار واردکننده قرار می‌گرفت، حذف شده و الان ارز مبادله ای جایگزین آن شده که حدود ۵۰ درصد افزایش قیمت داشته است از طرفی ما نیاز به ارز بیشتری داریم که مجبوریم مازاد آن را به قیمت بالای ۸۰ هزار تومان از بازار آزاد تهیه کنیم که باعث بالارفتن هزینه های واردات و طبعا قیمت های ما شده است. در این صنعت با توجه به این که مشهد یکی از قطب های صنعت نساجی است، حرفی برای گفتن دارد و غیر از این جا صرفا نمایشگاه تهران برای صنعت ما اهمیت دارد. متاسفانه مشکلی که ما در نمایشگاه مشهد همواره داریم، این است که زمانی که غرفه را در اختیار ما قرار می‌دهند، کافی نیست و تنها ۲۴ ساعت وقت داریم تا برای شروع، غرفه را آماده کنیم. خب ما دستگاه ها و تجهیزاتی را با خودمان می آوریم که نیاز به زمان قابل توجهی برای مونتاژ دارند و آماده شدن مقداری طول می‌کشد. این دومین باری است که ما در نمایشگاه مشهد شرکت می کنیم و دفعه قبلی غرفه ما غرفه ای با ابعاد ۱۶۰ متر بود اما همین مشکل در کنار عدم دریافت بازخورد موردانتظار باعث شد تا این بار ابعاد غرفه را کاهش دهیم و یک غرفه ۸۰ متری بگیریم و برخلاف دفعه قبلی که تجهیزات خیلی بیشتری آورده بودیم این بار مقداری کمتر تجهیزات آورده ایم که البته باز هم می‌بینید هنوز هم مقداری از دیگر غرفه ها عقب تر هستیم.
اندر مصائب تولید!
ساعت حدود 17 شده بود که تقریبا دیگر هیچ غرفه نیمه کاره ای باقی نمانده بود و با گشت و گذار در میان غرفه ها می شد متوجه افزایش حضور مردم در نمایشگاه شد. در همین هنگام نظرم به غرفه ای جلب شد که به رغم این که در مقایسه با دیگر غرفه ها خیلی پر زرق و برق نبود اما با خلاقیت و حوصله از تعداد بسیار زیادی شلوار برای تزیین غرفه استفاده کرده بودند. وارد این غرفه شدم و از کم و کیف فعالیت این تولیدکنندگان سوال کردم که مسئول غرفه این گونه پاسخ داد: ما یک تولیدی شلوارهای تریکو در بولوار توس مشهد هستیم که به صورت مستقیم برای 40 نفر و به صورت غیرمستقیم برای حدود 100 نفر اشتغال زایی داشته ایم. همچنین محصولات ما در استان های خراسان شمالی و جنوبی، یزد، اراک و سیستان و بلوچستان هم فروخته می شود. کمی جلوتر از این غرفه وارد غرفه متعلق به شرکتی شدم که تولیدکننده انواع نخ های پلی استر بودند و از شهر کاشان در این نمایشگاه شرکت کرده بودند. جوانی که مسئول این غرفه بود با ارائه توضیحاتی درباره شرکت و فضای نمایشگاه گفت: با توجه به این که تولید ما کاملا وابسته به صنایع پتروشیمی است، گرانی هایی که اخیرا برای پلاستیک و محصولات پتروشیمی اتفاق افتاد به شدت ما را تحت تاثیر قرارداد. علاوه بر آن،عدم ثبات قیمت های مواد اولیه تامین آن و قطعی های برق و کفاف ندادن مقدار سوختی که به ما می دهند شرایط را برای ما سخت تر کرده است. در این نمایشگاه با تعدادی دیگر از غرفه داران که اتفاقا نماینده شرکت های مطرحی در حوزه نساجی بودند، هم صحبت شدم و از اوضاع صنعت نساجی سوال کردم. یکی از آن ها که از تولیدکنندگان قدیمی پوشاک در کاشان بود، گفت: شرکت ما حدود 40 سال است که در این حوزه در حال فعالیت است و ما جزو معدود کارخانه هایی در کشور هستیم که صرفا نخ وارد آن می شود و پس از انجام تمامی مراحل بافت پارچه، رنگرزی، دوخت و دوز، چاپ و گلدوزی تماما در داخل کارخانه انجام می شود. ما قبل از وقوع تحریم ها به کشورهایی مثل آلمان و روسیه هم صادرات داشتیم اما با جدی تر شدن تحریم ها صادرات ما محدود شد و الان بیشتر در بازارهای داخل فعالیت داریم. پرسنل ما در زمان افتتاح کارخانه ۳۰۰ نفر بودند که الان با توجه به مشکلات پس از بازنشستگی این افراد نتوانستیم جایگزین کنیم و الان با ۱۴۰ نفر به تولید ادامه می‌دهیم. در حال حاضر علاوه بر مشکلات قطعی برق و کمبود سوخت به شدت مشکل تهیه نخ داریم و مجبوریم نخ مورد نیازمان را از کشورهای هند و چین وارد کنیم. در این نمایشگاه هم به صورت حداقلی و صرفا برای تجدید دیدار با مشتریانی که در مشهد داریم، حضور پیدا کردیم. به راهم ادامه دادم و با غرفه ای مواجه شدم که برآمده از خلاقیتی جذاب بود که برای اولین بار شاهد آن بودم؛ غرفه ای به صورت اختصاصی جهت استقرار هیئت تجاری افغانستان در نظر گرفته شده بود و خرق عادتی جذاب بود که فرصتی خوب را برای شرکت کنندگان در این نمایشگاه برای رایزنی و مذاکره جهت ورود تولیدکنندگان داخلی به بازار کشور افغانستان قرار می داد تا شاید خلاقیت های این چنینی بتواند تبدیل به مرهمی برای صنعت مالوف با سختی ها و مشکلات کشور بشود.
سالن مفاخر؛ نمایشگاه فرش ماشینی
وارد سالن مفاخر نمایشگاه بین المللی مشهد شدم. هرچند که احتمالا غرفه های آن چنانی با شکل و شمایل سرستون های جذاب تخت جمشید یا نقش و نگارهای بته جقه و شکارگاه و طرح های اسلیمی برای پراندن هوش از سر بازدیدکنندگان کافی به نظر می رسیدند اما تعداد از این غرفه ها به مناسبت نمایشگاه تخفیف هایی را هم در نظر گرفته بودند که برای تعدادی از بازدیدکنندگان جذاب بود.علاوه بر فرش تعدادی از غرفه ها انواع موکت و کفپوش هم برای عرضه آورده بودند. پس از گذر از کویی مفروش از انواع و اقسام طرح های فرش ایرانی به بخشی از سالن مفاخر رسیدم که محل حضور فروشندگان انواع خوشخواب و بالشت بودند که به نظر تتمه باقی مانده نمایشگاه صنعت نساجی بودند که با توجه به فروشی که در نمایشگاه داشتند، مردم در حال خرید از آن ها بودند.