تمام این سال‌ها حس‌مون به جواد خیابانی اینه که هرچی برای غافلگیر کردن ما داشته رو کرده و بعیده بتونه حرکتی بزنه ما حیرت کنیم، اما هردفعه ثابت می‌کنه حرکت بعدیش برای مخاطب قابل حدس نیست، چون برای خودش هم قابل حدس نیست. آخه چرا یک گزارشگر باید از بیننده بخواد که تو خونه فریاد بزنه پنالتی بوده یا نه؟ آفساید بوده یا نه؟ من خودم بابت این‌که درخواست ایشون رو اجابت نکردم معذب شدم. بالاخره سنی از استاد گذشته و بعد از این همه سال یک چیزی از ما خواست و گفت: «پرسپولیسی‌های تو خونه بگن آفساید بوده یا نه؟ حالا استقلالی‌ها بگن» بعد من و رفقام از تیم مقابل در واکنش به این درخواست به هم نگاه کردیم، سری به نشانه تاسف تکون دادیم و شونه‌ای به نشانه تعجب بالا انداختیم و در نهایت صدای تلویزیون رو کم کردیم. حالا فوتبال خودش ورزش عجیبی هست و آدم با یکسری چیزها توش کنار میاد. فکر کنین استاد خیابانی مجری میزگرد اقتصادی می‌شد. بعد می‌گفت طرفداران تثبیت نرخ ارز تو خونه فریاد بزنن با استیضاح همتی موافق هستن یا نه؟ حالا طرفداران اقتصاد غیردستوری جیغ و دست و هورا...