​​​​​​​5 سال از درگذشت اسطوره بی‌تکرار پاراوزنه‌برداری ایران گذشت! قهرمان پاراوزنه‌برداری آسیا، جهان و پارالمپیک که به همه افتخارات ممکن در ورزش رسید و تنها حسرت ثبت رکوردی دیگر در پارالمپیک به دلش ماند. 11 اسفند فقدان مرد همیشه خندان ورزش ایران 5 ساله شد. سیامند اول فروردین 1367 در اشنویه، یکی از شهرهای کردنشین و مرزی استان آذربایجان غربی متولد شد و با وجود فلج اطفال و محدودیت حرکتی، هیچ‌گاه از فعالیت بازنماند.در 20 سالگی بود که سیامند بدون هیچ سابقه‌ای در پاراوزنه‌برداری، تست داد و توسط مربیان پذیرفته شد. در نخستین دور رقابت‌های قهرمانی کشور به نایب‌قهرمانی رسید؛ مدالی که در طول عمر کوتاه و 31 ساله اما پرثمرش به رنگ نقره‌ای بود. چراکه اسطوره خوش اخلاق ورزش ایران در طول 11 سال حضورش در تیم ملی پاراوزنه‌برداری(از 1378 تا 1398) در هر رویداد که شرکت کرد، فقط طلایی شد و انگار تمام مدال‌های زرین آسیا و جهان و پارالمپیک فقط برای او ضرب می‌‌شد؛ پسری که هر 3 تا 4 ماه یک بار، رکوردش چیزی حدود 20 کیلوگرم افزایش می‌یافت. 3 طلای بازی‌های پاراآسیایی(2010، 2014، 2018)، طلای جوانان جهان(2008 آمریکا)، طلای بازی‌های جهانی IWAS (2011 امارات)، طلای قهرمانی جهان(2014، 2017 و 2019) و طلای پارالمپیک(2012 لندن و 2016 ریو) بخش‌هایی از افتخارآفرینی‌های سیامند رحمان در عرصه ورزش است. اما آن‌چه از سیامند در ذهن‌ها مانده فقط به افتخارات بزرگ او در عرصه ورزش ختم نمی‌شود چراکه همه همواره او را با خنده‌های معروف و اخلاق مثال‌زدنی‌اش به یاد می‌آورند. آخرین حرف‌های سیامند پیش از درگذشت‌اش همواره در گوش‌ طرفدارانش می‌پیچد: «وقتی به کوه‌ها نگاه می‌کنم دلم می‌خواهد کوه باشم.» او دلش می‌خواست کوه باشد و همچون کوه همواره استوار بود. هنوز هم وقتی سنگین‌ترین وزنه‌ها جابه‌جا می‌شود، یاد و خاطره سیامند در دل‌ها زنده می‌شود. خاطره مهار کردن وزنه‌ 310 کیلوگرمی در پارالمپیک 2016 ریو با آن فریاد بلند ا...اکبرش که تمام سالن را به لرزه درآورد هنوز هم کاملا زنده‌ است. شاید رکورد افسانه‌ای سیامند در پارالمپیک 2016 ریو و مهار آن وزنه 310 کیلویی به ثبت رسید اما لندن 2012 نقطه عطف زندگی ورزشی او بود. جایی که با بالا بردن وزنه 291 کیلوگرم و شکست رکورد کاظم رجبی دوست و هم دوره‌ای سابقش به اولین نشان طلای پارالمپیک رسید. بعد از دومین طلای پارالمپیک در ریو 2016 و رکوردشکنی، او در بازی‌های پاراآسیایی جاکارتا به سومین مدال طلای پیاپی خود دست یافت. سپس به قهرمانی جهان 2019 در نورسلطان روی سکوی قهرمانی رفت. نورسلطان آخرین صحنه‌ای بود که قوی‌ترین مرد دارای معلولیت جهان روی آن وزنه زد. با این‌که سیامند به دنبال ثبت یک رکورد افسانه‌ای دیگر در پارالمپیک توکیو 2020 بود اما 11 اسفند ماه همان سال، انتشار خبر فوت ناگهانی او جهان ورزش را شوکه کرد.