​​​​​​​
 سابریست‌های ایران اسفند و فروردین ماه 2 رویداد مهم پیش‌رو دارند؛ جام جهانی پادووای ایتالیا(16 اسفند 1403) و جام جهانی بوداپست(8 فروردین 1404). دو رویدادی که به دلیل فاصله زمانی کوتاه بین برگزاری آن‌ها، فدراسیون تصمیم گرفت ملی‌پوشان را بعد از پایان رقابت‌های پادووا در ایتالیا نگه ‌دارد تا قبل از شرکت در جام جهانی بوداپست، تمرینات‌شان را در کمپ کریستین بائو دنبال کنند. تا این‌جای کار همه چیز نرمال است اما ماجرا آن‌جا وارد حاشیه می‌شود که فدراسیون در اقدامی عجیب از اعزام امین قربانی مربی علی پاکدامن به ایتالیا جلوگیری کرد تا پاکدامن مجبور شود بعد از پایان کارش در سرزمین چکمه به ایران برگردد و زیر نظر مربی خود به تمریناتش ادامه دهد. این درحالی است که از جمع 5 نفره سابریست‌های اعزامی ایران به ایتالیا(علی پاکدامن، محمد فتوحی، فرزاد باهر، نیما شکوهی و نیما زاهدی)، شکوهی هم به کشور برخواهد گشت. این خطای سوال‌برانگیز در برنامه‌ریزی درحالی رخ داده که پیشتر محسن وحدانی دبیر فدراسیون در مصاحبه‌ای علت اعزام نشدن قربانی به ایتالیا را به مشکلات مالی مرتبط دانسته بود و درخصوص برگشت شکوهی به ایران آن هم در شرایطی که بارها از جوان‌گرایی در بدنه شمشیربازی صحبت شده بود، گفته بود مشکل شکوهی نداشتن روادید بلند مدت است. با توجه به مشکلاتی که اخیرا در بحث صدور روادید برای تیم‌های ملی رشته‌های ورزشی ایران رخ داده درخصوص شکوهی شاید بتوان حق را به فدراسیون شمشیربازی داد هرچند که برنامه او در برگشت به ایران هم مشخص نیست و معلوم نیست وقتی همه کادرفنی در ایتالیا هستند شکوهی باید زیر نظر چه کسی تمرین کند.
سوءمدیریت بلای جان شمشیربازی
در طرف مقابل اما به نظر می‌رسد بحث اعزام نشدن قربانی به ایتالیا خالی از حاشیه نباشد. همین چندی پیش بود که محمد رهبری سرمربی تیم ملی سابر ایران به صراحت با متهم کردن فدراسیون به سوءمدیریت برای اعزام مربی اختصاصی پاکدامن به مسابقات گفته بود؛ «من مربی تیم ملی هستم اما در مسابقات، یک مربی دیگر اعزام می‌شود که فقط برای یک نفر است. این یکی از معضلات من است. من با این مسئله مشکل دارم.» هرچند که رهبری در ادامه حرف هایش تاکید کرده بود که به شخصه مشکلی با پاکدامن و قربانی ندارد اما بر کسی پوشیده نیست که تغییر جایگاه رهبری بلافاصله بعد از وداعش با ورزش حرفه‌ای و نشستن زودهنگامش روی کرسی بلند سرمربی‌گری، حالا توقعات او را از هم‌تیمی‌ قدیمی‌اش برای فرمانبرداری بالا برده. این درحالی است که علی پاکدامن در نقش کاپیتان پرافتخار تیم ملی حق دارد فرد باتجربه‌ای را در جایگاه مربی خود داشته باشد که دانش فنی‌اش به مراتب بالاتر از او باشد. شاید همین مسئله کوچک حالا رگه‌های اختلاف در شمشیربازی سابر را پررنگ‌ کرده و کار را به جایی رسانده که فدراسیون ناچار به حذف نام قربانی از فهرست ایتالیا شده؛ تصمیمی که درنهایت زیانش نصیب پاکدامن و البته فدراسیون ایران خواهد شد.
خروجی حضور محمد رهبری در کویت چه بود؟
فدراسیون درحالی به بهانه مشکلات مالی روی اعزام قربانی خط قرمز کشید که دست کم 18 روز اقامت کاروان ایران در اروپا بعد از پایان جام جهانی ایتالیا با این قیمت دلار و یورو و آن هم در شرایطی که گفته می‌شود پول نداریم، در نوع خود جای سوال دارد. مسئله سوال‌برانگیز بعدی این‌که با وجود شرایط مالی سخت فدراسیون علت حضور محمد رهبری در مسابقات جوانان کویت چه بود و چه بهره‌ای برای ایران داشت که تیم ملی را در تهران رها کرد؟ اگر هدف رهبری نظارت صرف بر عملکرد جوانان بود که می‌شد به‌صورت آنلاین هم مسابقات را زیر نظر گرفت!
آورده کمپ بائو برای سابر ایران چیست؟
مسئولان فدراسیون مدعی شده‌اند که ماندن در ایتالیا و حضور در کمپ بائو از قبل در برنامه‌های فدراسیون بوده، حال سوال این است که آیا قربانی و پاکدامن جایگاهی در برنامه‌های فدراسیون ندارند؟ مگر نه این که در حال حاضر علی پاکدامن به عنوان کاپیتان و نفر اول تیم ملی، بهترین سابریست ایران است که در بین 16 نفر اول دنیا قرار دارد. از طرفی شمشیربازی ایران در سال جدید چند رویداد مهم از جمله بازی‌های کشورهای اسلامی، قهرمانی آسیا، قهرمانی جهان و جام‌های جهانی را پیش‌رو دارد و قطعا پاکدامن برای حفظ جایگاهش در رنکینگ باید عملکرد خوبی در این رویدادها داشته باشد. پس حداقل کار ممکن برای برترین سابریست ایران، داشتن مربی شخصی‌ در کنارش خواهد بود. سوال دیگر این که مگر حضور در کمپ بائو قبل از المپیک برای سابر ایران چه آورده‌ای داشت که حالا دوباره حضور در این کمپ برای ملی‌پوشان نسخه شده است؟