​​​​​​​
پرواز شماره ۳۷۰ خطوط هوایی مالزی در ساعت ۱۲:۴۱ ظهر ۸ مارس ۲۰۱۴ فرودگاه بین‌المللی کوالالامپور را ترک کرد و قرار بود در ساعت ۶:۳۰ صبح به وقت محلی به فرودگاه بین‌المللی پکن برسد. اما تبدیل به یک معمای عجیب شد. آخرین باری که خبری از هواپیما بود، مربوط به زمانی بود که خلبانان پرواز با کنترل‌کننده‌های ترافیک هوایی در کوالالامپور ارتباط برقرار کردند تا اعلام کنند هواپیما درحال حرکت به سمت حریم هوایی کشوری دیگر در مسیر پکن است. با گذشت 21 سال از این اتفاق، هنوز این معما که چه بر سر ۲۳۹ مسافر تبعه ۱۴ کشور آن آمده،حل نشده است. چندی پیش مالزی مجوز جست‌وجوی دوباره برای یافتن این هواپیما را صادر کرد.

 بزرگ‌ترین عملیات جست وجوی تاریخ
عملیاتی بین‌المللی برای پیدا کردن این هواپیما توسط بیش از ۲۶ کشور به جریان افتاد که گفته شد بزرگ‌ترین عملیات جست‌وجو در تاریخ بوده‌است. در تاریخ ۲۴ مارس ۲۰۱۴ نخست‌وزیر مالزی گفت براساس داده‌های ماهواره‌ای بیشتر از هر احتمال دیگری، هواپیما در حال پرواز به سمت جنوب اقیانوس هند بوده و پس از هفت ساعت پرواز و تمام شدن سوختش در همان‌جا سقوط کرده و تمام سرنشینان آن مرده‌اند. با وجود این که تا به امروز قطعات زیادی توسط ماهواره‌ها دیده شده‌است، اما به دلیل گستردگی زیاد منطقه و شرایط بد آب‌وهوایی و فاصله بسیار زیاد آن با خشکی، هنوز هیچ‌یک از مشاهدات ماهواره‌ها قابل تایید نیست. این هواپیما ۱۲ خدمه مالزیایی و نیز ۲۲۷ مسافر داشته  که ۱۵۲ نفر چینی، ۵۰ نفر مالزیایی و ۲۰ نفر از کشورهای غربی در میان آن‌ها بوده‌اند. همچنین دو نفر از مسافران این هواپیما با گذرنامه دو شهروند اتریشی و ایتالیایی که چند سال پیش در تایلند به سرقت رفته بوده سوار هواپیما شده بودند و در ابتدا ملیت‌شان مشخص نبود، اما پس از سه روز اعلام شد دو نفر ایرانی هستند. اندی اسکات، افسر نیروی هوایی نیوزیلند که در عملیات جست وجوی پرواز ۳۷۰ مالزی حضور داشت، گفت که نیروهای وی تنها طی 4 ساعت جست‌وجو به ۷۰ شیء معلق در اقیانوس هند برخوردند اما هیچ‌یک از این اشیا به هواپیمای مفقودشده تعلق نداشتند. شایعاتی درباره کمک‌خلبان این پرواز، عبدالحمید ۲۷ ساله مطرح شد که قبلا هم هنگام پرواز توجهی نداشته و حتی دخانیات مصرف می‌کرده است. اما هواپیمایی مالزی این اتهامات را رد کرد.
 فرضیه‌های محتمل
نخست‌وزیر مالزی در کنفرانس خبری از رصد این هواپیما توسط ماهواره بیش از ۶ ساعت پس از ناپدید شدن در ساعت یک و نیم صبح ۸ مارس خبر داد. در تاریخ ۷ آوریل ۲۰۱۴ فرمانده عملیات جست‌وجو در اقیانوس هند اعلام کرد سیگنال‌هایی دریافت شده که ممکن است متعلق به جعبه سیاه هواپیما باشد. در تاریخ ۱۱ آوریل تونی ابوت نخست‌وزیر استرالیا تایید کرد این سیگنال‌ها متعلق به هواپیماست. بنا بر ارزیابی کارشناسان، باتری جعبه سیاه هواپیما که می‌توانست اطلاعات بیشتری درباره چگونگی سقوط آن بدهد، از روز دوشنبه (۷ آوریل) بر طبق داده‌های فنی می‌تواند خالی از انرژی شده باشد. در روز ۳۰ می ۲۰۱۴ مقامات استرالیایی گفتند هواپیمای ناپدیدشده مالزیایی قطعاً در منطقه‌ای از اقیانوس هند که ابتدا تصور می‌شد در آن سقوط کرده، سرنگون نشده‌است. گزارشی از تیم تحقیق استرالیا دلالت بر این داشت که این هواپیما با تمام شدن سوخت سقوط کرده و عامل انسانی در کم شدن آنی ارتفاع آن دخیل نبوده‌است. در روز ۱۷ ژانویه ۲۰۱۷ مقام‌های چین، مالزی و استرالیا در بیانیه‌ای اعلام کردند که عملیات جست‌وجوی هواپیمای مفقودشده مالزیایی فعلاً متوقف شده‌است.
 از آتش‌سوزی تا ورود به تونل زمان
یک مقام ارشد مالزی گفت ممکن است معمای هواپیمای مسافربری گمشده خطوط هوایی این کشور هیچ‌گاه حل نشود. یکی از پیش فرض‌های مطرح شده، احتمال دزدیده شدن هواپیما یا احتمال خودکشی خلبان است. همچنین یکی از فرضیه‌ها این است که امکان دارد خلبان پس از وقوع یک آتش‌سوزی سعی در رفتن به نزدیک‌ترین فرودگاه در لنکاوی را داشته‌است و در نتیجه چرخش اولیه هواپیما از مسیر طبیعی‌اش به سمت لنکاوی به همین دلیل رخ داده باشد. یکی دیگر از فرضیه‌ها به وجود آمدن هیپوکسی (کم شدن اکسیژن) به هر دلیلی و در نتیجه بی خلبان ماندنِ هواپیماست. براساس برخی گزارش‌ها، افسر اول فاروق عبدالحمید، کمی قبل از این که هواپیما ناپدید شود به آرامی گفته‌است: شب بخیر، مالزین ۳۷۰. فرضیه دیگر وقوع آتش‌سوزی در هواپیما و تلاش خلبان برای فرود اضطراری بوده است. مدیر طرح شرکت هلندی در عملیات جست‌وجو پس از دو سال تلاش برای یافتن اثری از پرواز ناپدیدشده‌ اعلام کرد احتمالاً محل جست‌وجو اشتباه بوده‌است. کارشناسان این شرکت هلندی احتمال دادند این هواپیما در لحظات آخر به جای فرورفتن سریع در آب‌های عمیق جنوب اقیانوس هند و در نزدیکی استرالیا، به صورت آرام به زیر آب رفته باشد. نکته مرموز ماجرا این است که تاکنون هیچ قطعه‌ای از این هواپیما پیدا نشده و این امر به نظریه‌های ماورایی مانند ربایش توسط آدم فضایی‌ها، عبور از تونل زمان، فرود در یک جزیره ناشناخته و... دامن می‌زند.