دونالد ترامپ در واکنش به اعتراضات گسترده و پی‌درپی در شهر لس‌آنجلس، سیاست برخورد سخت‌گیرانه با معترضان را پیش گرفته است. این اقدام او نه تنها صرفاً واکنشی به برهم خوردن نظم عمومی نیست، بلکه حامل سه هدف استراتژیک و سیاسی مهم است که در قالب یک برنامه کلی برای تثبیت جایگاه خود و تأثیرگذاری بر روندهای سیاسی در ایالت کالیفرنیا و در سطح ملی طراحی شده‌اند.
نخستین هدف ترامپ مقابله با مهاجران غیرقانونی است. او همواره مهاجرت غیرقانونی را یکی از بزرگ‌ترین معضلات امنیتی و اجتماعی آمریکا دانسته و معتقد است که این موضوع باعث افزایش جرم و بی‌نظمی در جامعه می‌شود. لس‌آنجلس به عنوان یکی از کلان‌شهرهای آمریکا با جمعیت بالای مهاجران غیرقانونی، کانونی مهم برای اجرای این سیاست‌ها به شمار می‌رود. برخورد شدید با معترضان در این شهر، که اغلب خواستار حقوق مهاجران و تغییر سیاست‌های مهاجرتی هستند، بخشی از تلاش ترامپ برای ارسال پیامی قاطع به مهاجران غیرقانونی است که حضور آن‌ها پذیرفته نخواهد شد و همچنین پیامی به هواداران محافظه‌کار اوست که او در تحقق وعده‌های امنیت مرزی و سخت‌گیری در برابر مهاجرت کوتاه نخواهد آمد.
دومین هدف ترامپ تضعیف فرماندار کالیفرنیا، گاوین نیوسام است. نیوسام یکی از چهره‌های برجسته حزب دموکرات و از مخالفان جدی ترامپ محسوب می‌شود که محبوبیت زیادی در میان لیبرال‌ها و طرفداران سیاست‌های چندنژادی دارد. وی همچنین به عنوان یکی از نامزدهای بالقوه حزب دموکرات در انتخابات ریاست جمهوری 2028 آمریکا به شمار می آید. با نزدیک شدن به زمان برگزاری این انتخابات، ترامپ تلاش می‌کند از هر فرصت ممکن برای زیر سؤال بردن مدیریت نیوسام و به نمایش گذاشتن ضعف‌های او در کنترل اعتراضات و وضعیت امنیتی لس‌آنجلس بهره ببرد. این امر می‌تواند اعتبار نیوسام را کاهش دهد و به کاهش حمایت رأی‌دهندگان از او منجر شود. در واقع، حمله مستقیم به عملکرد نیوسام، بخشی از استراتژی ترامپ برای حفظ نفوذ خود در صحنه سیاسی و آماده‌سازی مسیر برای پیروزی مجدد جمهوری‌خواهان در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا است.
هدف سوم و شاید پیچیده‌ترین هدف ترامپ، مرعوب کردن لیبرال‌های طرفدار سیاست چندنژادی است. در سال‌های اخیر، سیاست چندنژادی در ایالاتی مانند کالیفرنیا به یک ایدئولوژی پذیرفته شده و غالب تبدیل شده است که بر پذیرش تنوع نژادی، فرهنگی و اجتماعی تأکید دارد. این رویکرد از دید ترامپ و بسیاری از محافظه‌کاران تهدیدی برای وحدت ملی و هویت آمریکایی محسوب می‌شود. بنابراین، برخورد سخت با معترضان به معنای مقابله با این جریان فکری است. ترامپ با استفاده از زبان و اقدامات سخت‌گیرانه، تلاش می‌کند که این گروه‌ها را از ادامه فعالیت و فشار به سیاستمداران بازدارد و به نوعی مرزهای سیاسی و فرهنگی را مجدد تعیین کند. این پیام به پایگاه هواداران او نیز منتقل می‌شود که در مقابل تغییرات سریع اجتماعی و فرهنگی مقاومت وجود دارد و دولت باید امنیت و هویت سنتی آمریکا را حفظ کند.
در مجموع، سیاست برخورد شدید ترامپ با اعتراضات لس‌آنجلس را نمی‌توان صرفاً به یک واکنش امنیتی محدود کرد. این اقدام بخشی از یک استراتژی سیاسی جامع است که در آن مسائل امنیتی، رقابت‌های انتخاباتی و جنگ فرهنگی با هم ترکیب شده‌اند. ترامپ قصد دارد با این روش، هم نظم عمومی را برقرار کند، هم جایگاه خود را در میان محافظه‌کاران تقویت کند و هم رقبا و جریان‌های لیبرال را تحت فشار قرار دهد. اما این سیاست با انتقادات شدید از سوی فعالان حقوق بشر، سیاستمداران دموکرات و گروه‌های مدنی روبه‌رو شده که معتقدند چنین برخوردهایی می‌تواند حقوق مدنی، آزادی بیان و فضای دموکراتیک را تهدید کند.