فصل جدید مسابقات شمشیربازی اسلحه سابر از ۱۷ آبان با جام‌جهانی الجزایر آغاز می‌شود. این درحالی است که تیم ملی سابر ایران بعد از المپیک ۲۰۲۴ پاریس همچنان بدون سرمربی است و از سوی فدراسیون نیز اعلام نشده چه کسی قرار است مسئولیت این تیم را برعهده بگیرد. تیم سابر مردان فعال‌ترین اسلحه ایران است و اگر روند کنونی و بلاتکلیفی‌های موجود ادامه یابد، نه‌تنها این رشته دچار رکود خواهد شد بلکه صدمات شدیدی به بدنه شمشیربازی سابر ایران وارد می‌شود که تا سالیان سال جبران‎ناپذیر است. کناره‌گیری ناگهانی پیمان فخری از سرمربیگری تیم ملی بعد از المپیک 2020 توکیو، آغاز ورود سابر به حواشی بود. فخری که به دلیل مهاجرت به آمریکا، عطای ماندن در ورزش ایران را به لقایش بخشید، درحالی از سمت خود استعفا کرد که امین قربانی دستیار اسبق او مسئولیت تیم را برعهده گرفت و سرمربی سابر شد. اما طولی نکشید که حواشی دامن قربانی را هم گرفت تا او دی ماه سال 1402 استعفای خود را علنی کند. پس از آن بود که فدراسیون شمشیربازی ایران مدعی عقد قرارداد با کریستین بائو مربی نامدار فرانسوی شد اما آن‌چه در عمل مشخص بود این‌که بائو روی کاغذ سرمربی ایران قلمداد می‌شد و عملا به جز یک مسابقه، در هیچ رقابت دیگری در کنار تیم ایران دیده نشد. درنهایت در خرداد ۱۴۰۳ و در فاصله کوتاه 6 ماه مانده به المپیک 2024 پاریس با درخواست ملی‌پوشان سابر و درحالی که شنیده می‌شد پورسلمان رئیس فدراسیون راضی به این کار نیست، پیمان فخری با ورود مسئولان وزارت ورزش، سرمربیگری تیم ملی را پذیرفت اما فقط تا پایان المپیک پاریس. بعد از ناکامی سابر ایران در رسیدن به سکو در المپیک پاریس آن هم درحالی که فقط چند قدم تا رسیدن به سکو فاصله داشت، فخری که قراردادش با فدراسیون به پایان رسیده بود، به آمریکا برگشت تا سابر ایران هم بار دیگر به حواشی ریز و درشت گذشته برگردد. شکستن سکوت امین قربانی بعد ماه‌ها و گفتن ناگفته‌هایش از دلایل استعفای سربه‌مهرش، کافی بود تا فدراسیون دست به بیانیه‌نویسی بزند و سرمربی اسبق را به جوسازی علیه فدراسیون متهم کند. در این بین مصاحبه تند فخری با سایت‌های خبری در ایران بعد از گذشت چیزی حدود 2 ماه از المپیک و تاکیدش بر فامیل‌بازی در فدراسیون شمشیربازی که منافع این رشته را فدا کرد، تیر خلاصی بود بر فدراسیون شمشیربازی که به نظر می‌رسد این روزها بدجور درگیر سوءمدیریت و کنترل حواشی شده. از طرفی گفته شد فدراسیون ایران به دنبال یک مربی خارجی باکیفیت برای سابر است که امکان سفر به ایران را داشته باشد و شاید همین مسئله فرایند تعیین سرمربی برای سابریست‌ها را زمان‌بر کرده. اما آن‌چه مشخص است این که نباید این بازه زمانی بیش از این‌ها طولانی شود. در حال حاضر سابر ایران در رده ششم جهان ایستاده و قطعا اگر قصد داریم همچنان جزو مدعیان باشیم و سری در سرهای مدال‌‌آوران جهانی و المپیک درآوریم قطعا نیازمند مدیریت به‌موقع، حفظ و ارتقای رنکینگ جهانی و دوری از حواشی هستیم. چراکه با توجه به رقابت شدیدی که بین کشورها در اسلحه سابر جهان به وجود آمده، در صورت از دست دادن جایگاه فعلی، به سختی می‌توانیم آن را دوباره پس بگیریم.