جناب آقای دکتر مظفری، زخم های دردناکی که بر محیط زیست استان زده شده و آبخوان هایی که نفس های آخرشان را می کشند، چشمه ها و کاریزها و چاه های خشکیده، آب که شور می شود و زمین که نشست می کند و شکاف می خورد و همه چیز را به درونش می کشد و کشف رودی را که روزگاری کانون زایش تمدنی پرشکوه بود و امروز در آن زهرابه ای مرگ زا جاری است، می شناسید و از کلان شهر مشهد که روز به روز با بی آبی، آلودگی هوا، فرونشست زمین و حاشیه نشینی بیشتر و بیشتر درگیر می شود، آگاه هستید.
در استان خراسان رضوی کارگروه سازگاری با کم آبی با بیش از 21 هزار ساعت کار کارشناسی و هم اندیشی همه شخصیت های حقیقی و حقوقی موثر در مدیریت آب به ویژه تشکل های کشاورزی و نهادهای مدنی با میدان داری دانشگاه فردوسی سند سازگاری با کم آبی را برای 34 محدوده مطالعاتی بر مبنای خرد جمعی، شفافیت، اخلاق، انصاف، عدالت و قانون مداری در 2298 برگ تهیه کرد. این سند راهبردی در 18 آبان 1398 در کارگروه ملی سازگاری با کم آبی پذیرفته و ابلاغ شد. اجرای این سند در دو سال نشان داد که مدیریت کارآمد آب و نجات استان از ورشکستگی آبی، تنها با کمک دولت و مردم شدنی است. اگر دولت به مالکیت مردم احترام بگذارد و در دشت های خشکیده آبی تخصیص ندهد، آب فروشی نکند و اجازه دهد تا بازار زیرزمینی آب آشکار شود، همیاری مردم و دولت، مسئله آب، بزرگ ترین تهدید پیش روی پایداری فرهنگ و تمدن مان را بدون تنش حل خواهد کرد. این دیگر نظریه پردازی خیال گرایانه نیست. عملکرد شفاف و روشن و گزارش اش پیش روی ماست.
در دولت سیزدهم شوربختانه ستاد سازگاری با کم آبی کشور و استان برگزار نشد و آن همه کوشش ها و نهادسازی های مردمی و کارآمد، رسیدن به درک و فهم و زبان مشترک برای نجات استان از ورشکستگی آبی و دستاوردهای گرانمایه اش را بر باد دادند.
درخواست می شود در نخستین روزهای کاری تان، کارگروه استانی سازگاری با کم آبی را دوباره زنده کنید و با کمک مردم، کلان شهر مشهد و استان را از ورشکستگی آبی نجات دهید تا نام نیکتان در یادها و کتاب ها به یادگار بماند.