​​​​​​​سید نیما موسوی
intenational@khorasannews.com 

جنگ غزه فراتر از یک نزاع عادی میان اسرائیل و گروه‌های مقاومت که دارای ضمایم اقتصادی، فرهنگی و امنیتی است، یک نزاع تمدنی و تاریخی در نقطه اتصال سه قاره جهان نیز است. به جز انقلاب صنعتی، یکی از مهم‌ترین عواملی که باعث تضعیف دو دولت قاجاریه و عثمانی در غرب آسیا شد، تاسیس کانال سوئز پس از استقلال خدیوان مصر از امپراتوری عثمانی بود. جدا شدن مصر از عثمانی که با تحریک بریتانیا اتفاق افتاد، زمینه‌ای را فراهم کرد تا با تاسیس کانال سوئز مشکل تاریخی تمدن غرب از زمان امپراتوری روم برای ارتباط با شبه‌قاره هند مرتفع شود و اروپا بتواند با دور زدن خاورمیانه به هند برسد؛ به همین نسبت همزمان با عقب افتادن عثمانی و قاجاریه از قافله فناوری صنعتی غرب پس از انقلاب صنعتی، تاسیس این کانال در دوران اسماعیل‌پاشا نقش مهمی در کاهش درآمدهای ترانزیتی این دو دولت و در نهایت زوال این دو دولت داشت. مکمل این کریدور تاریخی تاسیس اسرائیل به وسیله بریتانیا در طول جنگ جهانی اول بود. نبردهای سه‌‌گانه غزه در طول جنگ اول جهانی که با پیروزی «آرچیبالد مورای» و «ادوارد آلنبی» فرماندهان انگلیسی قوای مصر بر اتحاد آلمان و عثمانی در فلسطین کنونی رخ داد و در نهایت تاسیس اسرائیل در قالب اعلامیه بالفور در پایان جنگ اول جهانی برایند این بود که غرب در راستای دغدغه تاریخی اتصال به هند به دنبال تاسیس یک پادگان بزرگ برای حفاظت از این کانال بود. در چنین وضعی مطرح شدن کریدور AIMEC به نوعی بازتولید نیاز غرب به ارتباط با هند است. در عین حال جنگ فرسایشی علیه این پادگان بزرگ(اسرائیل) و حمایت غرب از آن ذیل حفاظت از همین کانال و مسیر ارتباطی جای می‌گیرد.