​​​​​​​فردیناند ماژلان (۱۴۸۰ تا ۱۵۲۱) پوینده و دریانورد پرتغالی، نخستین کسی بود که در مسیر غرب از اروپا به آسیا رفت و در اقیانوس آرام کشتی راند. ماژلان همچنین نخستین کسی بود که با هدف دورزدن کره زمین رهبری یک ناوگان اکتشافی را عهده‌دار شد. اگر چه خود در میانه سفر کشته شد، ولی گروهی از افراد و ناوگانش در سال ۱۵۲۲ توانستند کره زمین را با موفقیت دور بزنند و به اروپا بازگردند. ماژلان و یارانش همچنین نخستین اروپاییانی بودند که گذرگاه میان دو اقیانوس اطلس و آرام (تنگه ماژلان) را کشف و از آن عبور کردند. در آمریکای جنوبی «شتر بی‌کوهان» دیدند (لاما). نوعی «غاز» سیاه یافتند که به جای پَر کندن باید پوست آن کنده شود (پنگوئن). دو مورد از نزدیک‌ترین کهکشان‌ها به ما یعنی ابرهای ماژلانی (شامل ابر ماژلانی بزرگ و ابر ماژلانی کوچک) را رصد کردند. این دو کهکشان تنها از نیمکره جنوبی قابل رؤیت هستند. محیط کره زمین را مشخص کردند و در این سفر ۶۹ هزار کیلومتر پیمودند. همچنین به ضرورت ایجاد یک خط تاریخ بین‌المللی پی بردند. بدون وجود این خط فرضی، دریانوردانی که از سمت غرب دور کره زمین می‌گردند، یک روز از تقویم واقعی عقب می‌مانند.