بیانیه‌  اخیر اتحادیه اروپا و شورای همکاری خلیج ‎فارس، اعتراضات گسترده‌ای را به وجود آورده اما سوال این‎جاست که چرا هیچ کسی در ایران، پاسخ مستقیم و عملیاتی به امارات نمی‌دهد؟ قطعا منظور ما از پاسخ، یک امر نظامی یا امنیتی نیست بلکه پاسخی در تراز تهدید تمامیت ارضی کشور است. از سه سال پیش واضح بود که امارات قصد دارد تا به مرور مسئله‌ جزایر را به سازمان ملل ببرد و قبل از آن، تمامی اعضای دایم شورای امنیت را به طرف خود بکشاند. اما متاسفانه نگاه داخلی به موضوع تقلیل‌گرایانه و عموما مبتنی بر امر امنیتی و ناتوانی نظامی این کشور کوچک در مقابل ایران بود. حال این‎که مسئله می‌تواند به فشاری جدی در عرصه جهانی ختم شود و اگرچه هیچ زمان تبدیل به چیزی روی زمین نخواهد شد اما برای کشور هزینه‌زا خواهد بود. این‎جاست که باید دوباره بپرسیم که چرا پاسخ درخور داده نمی‌شود و اساسا پاسخ درخور چیست؟ مشکل از آن‎جا شروع می‌شود که متاسفانه در دهه نود، لنگر ارزی کشور در دبی و بر روی درهم انداخته شده است. همین حالا هم نفت ایران به چین فروخته می‌شود اما یوآن آن به درهم تبدیل و سپس خرج می‌شود. اتکای صادرات کشور به دبی نیز واضح است و حتی در تسویه مالی با عراق و افغانستان هم، درهم دبی است که کار اصلی را انجام می‌دهد. این وضعیت وابسته باعث شده تا امکان ارائه پاسخ جدی و جلوگیری از پیشروی شیخ‌نشین جنوبی بسیار محدود شود و اساسا کسی در تهران اراده ای برای آن   نداشته باشد. طرف مقابل اما با تعریف بازی مالی برای روسیه، بازی تجاری برای چین و هند و بازی امنیتی برای آمریکا و اسرائیل توانسته آن‎ها را دور توهم خود جمع کند. پاسخ باید از انتقال لنگر ارزی کشور به خارج از امارات آغاز شود. سپس اخراج تمامی اماراتی‌ها از جزایر ایران و اجرای ماده 61 برنامه هفتم درباره این جزایر ادامه یابد. ماده‌ای که شامل «استقرار و ارائه خدمات برتر در سطوح فراملی، ملی و محلی و با در نظر گرفتن نظام حمل ونقل، آماد و پشتیبانی (لجستیک) و خدمات بازرگانی و توسعه مؤثر زیرساخت های انرژی و ارتباطات، صنعت و معدن و ایجاد و توزیع خدمات اجتماعی شامل آموزش عالی، درمانی، فرهنگی، ورزشی و شناسایی و گسترش ظرفیت قلمروهای گردشگری و اقامتی و اقتصاد دریا محور» در این جزایر است. سپس باید در گفت‎وگو با چین، برای دور شدن از این توهم تلاش کرد و با برخی اقدامات به اروپا هشدار داد که وارد این جریان نشود. صرف تاکید بر بیانیه‌ وزارت‎خارجه همان‎طور که درباره روسیه اثر چندانی نداشت، در این زمینه هم اثری نخواهد گذاشت. اقدام واقعی و البته تلاش مجدانه در همکاری با چین در بحث ارزی است که امارات را به عقب خواهد زد. ضمن این‎که باید فهم نمود، امارات بخشی از پازل رژیم در جنگ کنونی است و عقب زدن آن، به جنگ لبنان و فلسطین نیز کمک شایانی خواهد کرد.