جمهوری اسلامی –آن چه سد راه مدیریت صحیح می‌شود و استعدادهای ذاتی مدیران را از کار می‌اندازد، میدان ندادن به استعدادها، انحصارطلبی‌، فقدان فرهنگ تحمل و تلف کردن وقت‌ها با جنگ قدرت است.متاسفانه ما به تمام این آفات مبتلا هستیم، آفاتی که به بیماری‌های مزمن تبدیل شده‌اند. با مدیریت کلان واجد سعه‌صدر، آزاداندیشانه، شکوفاکننده استعدادها و مروج فرهنگ تحمل و رواداری در داخل و صاحب نگاه مدبرانه، سیاست متوازن و اهل تعامل در سطح بین‌الملل می‌توان این بیماری‌های مزمن را ریشه‌کن کرد و موانع را از پیش ‌پای رشد همه‌جانبه کشور برداشت.
فرهیختگان - این روزنامه از تغییر تفکرات سیاسی برخی روشنفکران سخن گفته و با اشاره مصداقی  به گنجی و سروش نوشت  :« شاید کمی عجیب باشد ولی افرادی که در دهه 70 برای ایران حکومت سکولار را تجویز می‌کردند، این روزها واقعیت آرمان‌شهری را که به آن امید بسته بودند، بهتر درک کرده‌اند. آمریکا و اروپا با تمام ادعاهای حقوق بشری اکنون بدون توجه به افکار عمومی جهان از رژیم‌صهیونیستی حمایت می‌کنند. به نظر می‌رسد کشتار بیش از 50 هزار انسان بی‌گناه در غزه و هزاران نفر در لبنان و سکوت دولت‌های غربی آن قدری تاثیرات معرفتی  روی بخشی از بدنه جریان روشنفکری گذاشته است که آن‌ها حاضر شده‌اند تلویحا از مواضع دهه 70 خود عبور کنند.
کیهان-آیا از خود پرسیده‌ایم که چرا در اوج دشمنی‌های آمریکا و اسرائیل، کسانی این مشورت غلط را به دولت می‌دهند که چاره اقتصاد فقط در رفع تحریم‌ها و چاره رفع تحریم‌ها، تمکین به دیکته‌های FATF است؟ چرا اصرار دارند انبوه عبرت‌های مربوط به کلاهبرداری‌های آمریکا در برجام و FATF را بپوشانند؟چرا صادقانه به مخاطب نمی‌گویند که FATF قادر نیست، تحریمی را لغو کند و تحریم‌ها، طراحی آمریکاست نه FATF؟ یا این سوال که چرا در میانه جنگی چند لایه، باید اطلاعات مهم اقتصادی را از مسیر FATF، با دشمنان به اشتراک گذاشت؟