​​​​​​​ویتامین C یک آنتی اکسیدان است که به محافظت از سلول‌های بدن در برابر رادیکال‌های آزاد کمک می‌کند. ممکن است با شنیدن نام ویتامین C ابتدا مرکبات به ذهنمان خطور کند، اما غذا‌هایی مانند سیب زمینی، اسفناج، گوجه فرنگی، انواع توت‌ها و سایر میوه‌ها و سبزیجات با رنگ روشن هم سرشار از این ویتامین هستند. برخلاف تصور رایج، فلفل دلمه‌ای نارنجی سه برابر بیشتر از یک پرتقال ویتامین C دارد. دریافت روزانه میوه و سبزیجات بسیار مهم است اما بسیاری از مردم در ایالات متحده این کار را نمی‌کنند. کمی ویتامین C افزوده شده در واقع ممکن است به این افراد کمک کند. با این حال در بیشتر موارد اگر بتوانید به مقدار کافی میوه و سبزیجات در رژیم غذایی خود دسترسی داشته باشید و آن ها را بخورید، کافی است. برخی از افراد ممکن است فکر کنند که در صورت احساس بیماری باید مصرف مکمل‌های ویتامین C را دو برابر کنند، اما مصرف بیشتر آن همیشه چیز خوبی نیست. مصرف بیش از حد ویتامین C می‌تواند عوارض جانبی ایجاد کند که ممکن است احساس شما را بدتر کند مانند تهوع، استفراغ، گرفتگی معده، نفخ، خستگی، سوزش سر دل، سردرد، برافروختگی پوست و حتی سنگ کلیه در برخی افراد. سطوح بالای ویتامین C می‌تواند با انواع مختلف دارو‌ها و نتایج برخی از آزمایش های پزشکی مانند غربالگری خون یا گلوکز تداخل ایجاد کند. استفاده از ویتامین C در حین مصرف دارو‌های ضد بارداری خوراکی می‌تواند سطح استروژن شما را افزایش دهد. برای بیمارانی که تحت شیمی درمانی قرار می‌گیرند، استفاده از آنتی اکسیدان‌هایی مانند ویتامین C ممکن است اثر دارو‌های شیمی درمانی را کاهش دهد. به طور کلی، مصرف ویتامین C به شکل غذا بهترین راه برای بهره مندی از مزایای آن است، اما مصرف ویتامین C اضافی به ویژه برای کسانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، مضر نخواهد بود. برخی تحقیقات محدود نشان می‌دهند که ویتامین C ممکن است از طول مدت فعالیت یک ویروس مانند سرماخوردگی بکاهد.