حمام‌های قدیمی یا شکنجه‌گاه پوست؟

نویسنده:

مترجم:

الان کافیه یه سر بری هایپرمارکت و مقابل قفسه شامپوهای بدن بخوای یک چیزی انتخاب کنی؛ شامپو بدن برای انواع پوست‌ها داریم که اصلاً نمی‌دونیم چی هستن، شامپو بدن برای پوست چرب داریم، برای پوست حساس، برای پوست لوس مایل به کمال‌گرا، برای پوست کم رنگ خوشحال، خوش‌رنگ بدحال، پوست مدیران، پوست اسفندماهی‌های مغرور، شامپو برای پوست طرفداران منچسترسیتی که اون‌قدر این روزها بد نتیجه گرفتن پوست هوادارانش خراب شده و... اما قدیم نه تنها شامپو بدن نبود، بلکه صابون درست و حسابی هم نبود. برای همین از یک پدیده عجیب استفاده می‌کردیم به‌نام روشور با کیسه. هدف از ترکیب این دو عزیز کنده‌شدن پوست بود. ممکن بود یک حمام بریم و بیایم نصف وزن‌مون رو از دست بدیم. چنان سابیده می‌شدیم که می‌شد اعضای داخلی بدن‌مون رو دید. به‌ویژه اگه با یک بزرگ‌تر می‌رفتیم حمام تا به اندازه کافی چرک از بدن‌مون جدا نمی‌شد، رضایت نمی‌داد. تو ناخن گرفتن هم همین چالش رو داشتیم؛ چون بند اول انگشت به‌طور کلی بخش مهمی از ناخن محسوب می‌شد که باید از بیخ و بن کنده می‌شد. راستی کسی می‌دونه اون جوراب زنونه‌هایی که از شیر دوش همه حمام‌های قدیمی آویزون بود ماجراشون چی بود؟    
10 شماره آخر
پربازدیدهای خراسان آنلاین