​​​​​​​
ابراهیم حسن‌بیگی، جشنواره‌ها و کنگره‌های ادبی را سوسوی کم‌جان چراغی توصیف می‌کند که برای مدت کوتاهی توجهات را به مفاهیمی مانند ایثار، مقاومت و دفاع جلب می‌کند و سپس این مفاهیم فراموش می‌شوند تا جشنواره‌ها و کنگره‌های بعدی. این نویسنده در گفت‌وگو با ستاد خبری نهمین کنگره ملی شعر و داستان ایثار گفت: «جشنواره‌ها و کنگره‌ها به تنهایی کفایت نمی‌کنند. این رویدادهای فرهنگی در حد تلنگر و یادآوری عمل می‌کنند و نسل جوان هم چندان این سوسو را نمی‌بیند و به سمت چنین کنگره‌هایی نمی‌آید.»
نویسنده کتاب «ریشه در اعماق»، برگزیده 20 سال داستان‌نویسی انقلاب و دفاع مقدس معتقد است: «یک نویسنده علاوه بر استعداد و تکنیک و توانایی نوشتن باید تجربه زیسته داشته باشد. نویسنده‌ای که جنگ را تجربه کرده، درباره مفاهیمی مانند ایثار و مقاومت می‌نویسد اما یک نویسنده جوان به دلیل نداشتن تجربه زندگی در دوره جنگ، باید به سراغ تجربیات دیگران و تحقیق و مطالعه برود، آن چنان که بتواند جنگ را به درستی درک کند تا درباره‌اش بنویسد».
حسن‌بیگی با اشاره به این که کمتر نویسنده جوانی دست به چنین تحقیق و مطالعه‌ای می‌زند، افزود: «نویسنده جوان جنگ ندیده، زمانی به این مقولات فکر خواهد کرد که محیط فرهنگی کشورش موضوعاتی از این دست را مطرح کند.برنده کتاب سال جمهوری اسلامی ایران تاکید کرد: «در نبود چنین جریان‌های قدرتمندی، جریان مقاومت، ایثار و دفاع رو به افول رفته و نمی‌توان توقع یا انتظاری از نویسندگان نسل‌های بعد از جنگ داشت. در آینده وقتی نسل جنگ دیده از دنیا بروند، ممکن است دیگر شاهد هیچ اثری درباره جنگ نباشیم.»حسن‌بیگی تشریح کرد: «این اتفاق در اروپا بعد از دو جنگ جهانی رخ داده و حالا بعد از 80 سال هنوز درباره جنگ‌های دوم و حتی اول فیلم ساخته و کتاب نوشته می‌شود. دو نسل عوض شده و هنوز به آن حماسه‌ها فکر می‌کنند و درباره‌اش اثر خلق می‌کنند.»