بابت اتفاقی که برای برادرتان رخ داده متاسفم و از این‌که برای مادرتان دلسوزی می‌کنید، خوشحالم. برای کمک به مادرتان در این شرایط دشوار، مهم است که به نیازهای احساسی و روانی او توجه کنید. 
با مادرتان درباره احساساتش حرف بزنید
فضای امن برای صحبت کردن ایجاد کنید و به مادرتان اجازه دهید احساسات خود را بدون ترس از قضاوت یا نصیحت بیان کند. به او بگویید: «می‌فهمم که الان خیلی ناراحتی» یا «اگر دوست داری، می‌تونی با من در مورد احساساتت صحبت کنی.» این جملات به او کمک می‌کنند که احساسات خود را تخلیه کند و شما هم ارتباط عمیق‌تری با او برقرار کنید.
احساس گناه را مدیریت کنید
بسیاری از والدین در شرایط مشابه، خود را مقصر می‌دانند. مهم است که به مادرتان بفهمانید که تربیت فرزند یک فرآیند پیچیده است و عوامل متعددی (مانند دوستان، محیط اجتماعی، شرایط اقتصادی و ...) در شکل‌گیری رفتارهای او نقش دارند. برای مثال می‌توانید بگویید: «مامان، هیچ‌کسی نمی‌تونه به تنهایی مسیر زندگی یک نفر رو کنترل کنه.»  احساس گناه و نگرانی ممکن است باعث شود مادرتان سلامت جسمی و روانی خودش را نادیده بگیرد. شما می‌توانید او را به مراقبت از خودش تشویق کنید و بگویید: ««مامان، من به تو احتیاج دارم، پس باید مواظب خودت باشی» یا «اگر تو قوی بمونی، ما هم می‌تونیم بهتر از پس این شرایط بر بیایم.»
فعالیت‌های مشترک انجام دهید
مادرتان ممکن است بیش از حد درگیر افکار منفی شود. پیشنهاد کنید کارهایی انجام دهید که برای او آرامش‌بخش یا لذت‌بخش باشد، مانند پیاده‌روی، تماشای یک فیلم، یا حتی آشپزی با هم. این فعالیت‌ها می‌توانند ذهن او را موقت از نگرانی دور کنند. اگر احساس می‌کنید مادرتان به تنهایی نمی‌تواند از پس این بحران برآید، پیشنهاد کنید با یک روان شناس یا مشاور خانواده صحبت کند. به او بگویید که کمک گرفتن نشانه ضعف نیست بلکه نشانه قدرت و اهمیت دادن به خود است.
امید را زنده نگه دارید
به مادرتان کمک کنید که نگاه مثبتی به آینده داشته باشد. می‌توانید از جملاتی استفاده کنید که امید را در دل او تقویت کند: «برادرم هنوز فرصت داره اشتباهاتش رو جبران کنه».  در کنار حمایت از مادرتان، مراقب حال روحی خودتان هم باشید. صحبت با یک دوست یا مشاور می‌تواند به شما کمک کند که استرس خود را مدیریت کنید.