در اخبار مربوط به سفر شاه‌عباس اول صفوی به مشهد در سال ۱۰۱۰قمری آمده است که شاه‌عباس در مشهد، شب‌های جمعه، مبعث، برات، استفتاح (پانزده رجب) و شب قدر، در روضه منوره احیا می‌داشت و به عبادت مشغول بود. این مراسم در دوره قاجار و پس‌از آن، به‌جز مقابر حرم امام رضا(ع)، در هر محلی که قبرستانی جداگانه داشت هم برگزار می‌شد و مردم با زیارت اهل قبور و خیرات و نذورات و تلاوت قرآن، روح مردگان خود را خشنود می‌کردند. شب پانزدهم این ماه که شب آخر برات و مصادف با تولد امام زمان(عج) است، با شکوه بیشتری برگزار می‌شد.
زمان برگزاری چراغ برات به نوشته بیرونی، شب‌های سیزده، چهارده و پانزده ماه شعبان را «ایام البیض» می‌نامند و شب پانزدهم این ماه «لیله برات» نام دارد. به اعتقاد عامه مردم مشهد، درگذشتگان در این ایام برات آزادی می‌گیرند تا هرکجا مایل‌اند، سیر و سیاحت کنند. اصیل‌ترین اعمال در این ایام رفتن به زیارت قبور و خیرات برای آن‌هاست و چون شب فرامی‌رسد و مردم به خانه‌های خود بازمی‌گردند، در منازل نیز بساط خیرات برپاست. گرچه قلمرو اصلی مراسم چراغ برات استان خراسان است؛ ولی در سایر نقاط کشور هم مراسمی شبیه به چراغ برات برگزار می‌شود. آیین چراغ برات در حرم رضوی همه‌ساله در ایام یادشده، در قبرستان‌های طبقه زیرین صحن‌ جمهوری اسلامی، صحن آزادی و صحن قدس برگزار می‌شود.برگرفته از نسیم‌رضوان