​​​​​​​

   چطور شکل می‌گیرند؟
وقتی برف و یخ‌ها روی هم جمع می‌شوند و سال‌ها این اتفاق تکرار می‌شود پروژه تشکیل یخچال‌های قطبی کلید می‌خورد. در مناطق بارش برف می‌تواند نسبت به تابش خورشید به‌گونه‌ای باشد که برف‌های قدیمی هرگز ذوب نشوند. در فصل‌های سرد سال، برف جدید روی برف‌های قدیمی می‌نشیند و با فشرده شدن، کم کم‌ به یخ تبدیل می‌شود. این فشردگی باعث می‌شود که برف به لایه‌های یخی ضخیم تبدیل شود. به طور کلی، یخچال‌های قطبی در ناحیه‌هایی با دماهای بسیار پایین تشکیل می‌شوند. دما در این مناطق به قدری پایین است که برف و یخ به سادگی ذوب نمی‌شود. با گذشت زمان، این لایه‌ها در برخی نقاط می‌توانند به شدت ضخیم شوند و یخچال‌های بزرگ و عظیمی را به وجود آورند که حتی می‌توانند به اندازه یک کشور باشند!
   یخ‌ها می‌شکند
یخچال‌های قطبی نه تنها بزرگ و زیبا هستند، بلکه معمولاً شامل لایه‌های مختلف یخی و برفی می‌شوند. در این یخچال‌ها، لایه‌های قدیمی‌تر یخ به رنگ آبی درمی‌آیند، زیرا به دلیل فشرده شدن زیاد، حباب‌های هوا در آن‌ها کمتر شده و نور به شکل دیگری منعکس می‌شود. همچنین یخچال‌ها به‌طور معمول لبه‌های معلق یا یخ‌های شناور دارند که می‌توانند شکسته شوند و به دریا بریزند که به این فرایند «شکستن یخ» گفته می‌شود. شاید این تکه یخ‌ها را در مستند‌ها وقتی که پنگوئن‌ها یا خرس‌های قطبی روی آن شناور هستند، دیده باشید.

   چرا اهمیت دارند؟
یخچال‌های قطبی به دلایل مختلف بسیار مهم هستند. آن‌ها نقش کلیدی در کنترل دمای زمین دارند.
1یخ‌ها به نور خورشید اجازه نمی‌دهند که به زمین برسند و در نتیجه دمای کره زمین را پایین نگه می‌دارند.
2این یخچال‌ها به عنوان یک منبع آب تازه عمل می‌کنند. وقتی یخ‌ها ذوب می‌شوند، آب حاصل به دریاها و رودخانه‌ها می‌ریزد و می‌تواند آب مورد نیاز موجودات زنده را تامین کند.
 با این حال، یخچال‌های قطبی در حال حاضر با چالش‌های جدی روبه رو هستند. تغییرات اقلیمی باعث گرم شدن دما در این مناطق شده و یخ‌ها به سرعت در حال ذوب شدن هستند. این ذوب شدن می‌تواند باعث افزایش سطح دریاها شود و به زندگی موجودات زنده و انسان‌ها آسیب بزند. در نهایت این یخچال‌ها علاوه بر این که یکی از جاذبه‌های طبیعی شگفت‌انگیز زمین هستند باید به خوبی نگهداری شوند تا نسل‌های بعدی هم بتوانند از آن استفاده کنند. حفظ این یخچال‌های قطبی نه تنها برای حفظ اکوسیستم زمین ضروری است، بلکه برای آینده کره زمین نیز حیاتی  است.