​​​​​​​

کلرزنی یکی از ارزان‌ترین روش‌های ضدعفونی آب به شمار می‌آید و به طور گسترده استفاده می‌شود. حالا یک پژوهش جدید این احتمال را مطرح کرده که اضافه کردن آن به آب احتمال بروز برخی سرطان‌ها را افزایش می‌دهد.
پژوهشگران سوئدی، ۲۹ مطالعه‌ انجام شده در این مورد را بررسی کرده‌ و به شواهدی رسیده‌اند که نشان می‌دهد افرادی که در معرض بالاترین سطح محصولات جانبی کلر قرار گرفته‌اند، به‌طور قابل توجهی بیشتر از افرادی که در معرض پایین‌ترین سطح قرار دارند، مستعد ابتلا به سرطان مثانه و روده بزرگ هستند.  این خطر از سطوحی شروع می‌شود که کمتر از آستانه‌های ایمنی تعیین شده در آمریکا و اروپاست. به این معنی که احتمالا دستورالعمل‌های فعلی برای محافظت از عموم کافی نیستند. کلر به طور منظم از اوایل قرن بیستم برای ضدعفونی آب آشامیدنی و استخرها استفاده می‌شود. این ماده به حذف یا کاهش انتشار بیماری‌های خطرناکی مانند تب تیفوئید و وبا کمک کرده است. اما می‌دانیم که کلر و سایر مواد ضدعفونی‌کننده معایبی هم دارند؛ یکی از معایب عمده آن، تشکیل محصولات جانبی است که از ترکیب این مواد شیمیایی با ترکیبات آلی موجود در آب به وجود می‌آید و برجسته‌ترین آن ها، تری‌هالومتان‌ها (THMs) نامیده می‌شوند. تحقیقات قبلی نشان داده‌اند که تری‌هالومتان‌ها در موش‌های آزمایشگاهی می‌توانند سرطان‌زا باشند. البته این موضوع باید در انسان‌ها هم بررسی شود. اکنون پژوهشگران سوئدی می‌گویند میان کلرزنی و سرطان مثانه و روده بزرگ یک ارتباط معنادار ایجاد شده است.