انگار مردم، دلشان برای آدم معمولی‌ها و ماجراهای شیرین سریال «پایتخت»، تنگ شده بود. خبر آغاز تولید «پایتخت 7» که از خردادماه 1403 در رسانه ها منتشر شد، خیلی ها منتظر بودند تا دستپخت خانواده «نقی» را در قاب تلویزیون ببینند. البته که دیدند و خوششان آمد، چنان که در نظرسنجی 30 فروردین تلویزیون یک رقم قابل توجه از میزان مخاطبان این سریال به دست آمده که روز گذشته، خبر آن منتشر شد. ما در این گزارش حاشیه ها، حرف و حدیث ها و نکات خواندنی درباره «پایتخت 7» را مرور می کنیم.


رکورد 73 درصدی بینندگان پایتخت
اولین مورد، میزان مخاطب «پایتخت 7» است که روز گذشته رئیس مرکز تحقیقات رسانه ملی، گفت: «۳۰ فروردین بعد از پخش خلاصه‌های «پایتخت»، نظرسنجی نهایی انجام شد که نشان می‌داد 72.6 درصد جمعیت بالای ۱۲ سال کشور، مخاطب سریال پایتخت بودند. این رقم در نوع خود یک رکورد محسوب می‌شود. البته این فقط مربوط به جمعیت بالای ۱۲ سال است، چون در نظرسنجی‌های سنجش میزان مخاطب، افراد بالای ۱۲ سال را در نظر می‌گیریم. با توجه به این که مخاطبان زیر ۱۲ سال هم زیاد بوده‌اند، به نظر می‌رسد که مخاطب دقیق سریال پایتخت بیش از این عدد است.»
45 هزار میلیارد درآمد از «پایتخت»؟
اما از پرواکنش ترین حاشیه های «پایتخت 7»، میزان درآمد صداوسیما از حق پخش آگهی های تجاری قبل، وسط و پایان این سریال بود که برخی رسانه ها با چرتکه بر چند عدد و رقم، از درآمد 45 هزارمیلیارد تومانی «پایتخت» از این محل نوشته اند که البته بعید به نظر می رسد چنین رقمی صحت داشته باشد. چراکه اساسا بودجه صداوسیما رقمی حدود 25 هزار میلیارد تومان است. تابناک از جمله رسانه هایی است که درباره این موضوع چرتکه انداخته و نوشته است: «برای رسیدن به عدد منطقی درآمد صداوسیما از تبلیغات سریال پایتخت؛ باید به تعرفه‌های رسمی صداوسیما و گزارش‌های موجود نگاه کنیم. بر اساس اخبار منتشر شده در رسانه ها در سال‌های ۱۴۰۲ و ۱۴۰۳، هزینه هر ثانیه آگهی در برنامه‌های پربیننده صداوسیما بین ۱۵۰ تا ۳۵۰ میلیون تومان بوده است. با یک مدل محاسبه سر انگشتی و تخمینی معلوم می شود صداوسیما از پخش سریال «پایتخت ۷» درآمدی معادل ۴۵ هزار میلیارد تومان کسب کرده است. این رقم با محاسبه ۲۵ دقیقه آگهی برای هر قسمت، ضرب در ۴ بار پخش روزانه (حدود ۱۰۰ دقیقه آگهی در روز) و با فرض هزینه ۳۰۰ میلیون تومان برای هر ثانیه آگهی محاسبه شده است. این عدد بدون احتساب تبلیغات داخل سریال ارائه شده است.» همان طور که پیش از این هم نوشتیم بعید به نظر می رسد، چنین درآمدی صحت داشته باشد چون به این نحوه محاسبه ایراد اساسی وارد است از جمله این که مبلغ پخش آگهی در بازپخش ها و ساعات مختلف روز یکسان نیست و طبیعتا رقم نهایی این مبلغ نخواهد بود.
دستمزد «نقی» چقدر بود؟
اما در بخش حاشیه های مالی سریال «پایتخت»، در فضای مجازی پیچید که محسن تنابنده 30 میلیارد دستمزد گرفته است. اولا که هیچ منبعی چنین رقمی را تایید نمی کند ضمن این که اگر چنین مبلغی صحت داشته باشد، به نظر برای هنرمندی که با هنر، توانمندی و تخصص اش، می تواند 73 درصد مردم یک کشور 85 میلیون نفری را بخنداند و با محصول اش رضایت آنان را جلب کند، رقم قابل توجیهی است. سیروس مقدم، روز گذشته به خبرگزاری مهر دیدگاهش را این طوربیان کرده است: «کسانی که درباره میزان دستمزدها این حرف‌ها را می‌زنند به کشورهای دیگر بروند تا ببینند به هنرمندانشان چطور احترام می‌گذارند. ما به تاجیکستان رفتیم و مقبره‌ای که برای هنرمندانشان ساخته بودند به گونه‌ای بود که گویی در بهشت قدم می‌گذارید؛ این قدر ارج و قرب قائل می‌شوند. محسن تنابنده ۲ سال است که درگیر این پروژه است و هرچه گرفته باشد، کم گرفته است. باید ما هم قدر بهترین‌ها را بدانیم و ارج بگذاریم.»

​​​​​​​
رئیس «پایتخت» کیست؟
این که بالاخره در سریال «پایتخت» چه کسی حرف آخر را می زند و اصطلاحا رئیس کیست، هم از موضوعاتی است که در فضای مجازی درباره آن گمانه ها و حرف و حدیث های زیادی نقل می شود. برخی به گونه ای محسن تنابنده را همه کاره «پایتخت» می دانند که گویی دیگران، هیچ نقشی در شکل گیری این سریال ندارند. بااین حال اما روایت روز گذشته سیروس مقدم، بزرگوارانه و همراه با قدرشناسی از محسن تنابنده است: «پایتخت» متکی به ذهن و شعور محسن تنابنده است. یعنی ابتدا ذهن او به یک ایده می‌رسد و این ایده پرورانده می‌شود. سپس او ابزاری نیاز دارد برای این که این ها به مرحله اجرا برسد و کار من از جایی شروع می‌شود که ذهن محسن را تبدیل کنم به تکنیکی که قرار است در صحنه اجرا شود. ایده اش به بهترین شکل پیاده شود و در بهترین زوایا بتوانیم برداشت کنیم، بهترین لنز و بهترین زاویه انتخاب شود. به همین دلیل، یک کار با تعامل اما کاملاً متکی بر احترام و اعتماد متقابل به همدیگر بود. به جرئت می‌توانم بگویم که بین ذهنیت تنابنده به عنوان خالق و من به عنوان کسی که این مخلوق را شکل می‌دهم، تعارض یا ناهمخوانی وجود ندارد. در ضمن بازیگران هم ایده‌های خود را دارند و هیچ‌کس خودش را هنگام ضبط سانسور نمی‌کند.»
«پایتخت 7» سانسور هم شد؟
با پایان پایتخت7، حرف و حدیث های زیادی درباره سانسور بخش های زیادی از آن در فضای مجازی دست به دست شد. در این باره دو روایت را که هر دو از دیروز یک شنبه است، مرور کنیم: سیروس مقدم: «با سیمافیلم تفاهم کامل ایجاد شد یعنی دست ما را کاملاً در انتخاب موضوع باز گذاشتند و تا پایان یک کلمه هم به عنوان خواسته یا سفارش ویژه که در فیلمنامه تزریق شود، به ما تحمیل نشد.(خبرگزاری مهر-31 فروردین)» مهدی نقویان رئیس مرکز سیمافیلم: «موارد حذف شده، مواردی بود که اصول اولیه پخش را رعایت نکرده بودند مثل حجاب. والا قصه هیچ گونه تغییری پیدا نکرد، یک اعتماد دوطرفه بود که محصول آن «پایتخت 7» شد.(واحد مرکزی خبر-31 فروردین)»
ماجرای معمولی‌ها با امام رضا(ع)
اما حال و هوای امام رضایی «پایتخت 7» به نوعی در ادامه کلیت 6 فصل پیشین بود که این سریال، ارادتش را بارها با بهانه های مختلف به امام هشتم(ع) تصویر کرده بود. یکی از تاثیرگذارترین این موارد، نجوای تلفنی خانواده «معمولی» و همسر چینی «ارسطو» در فصل سوم با امام رضا(ع) بود که همچنان از امام رضایی ترین سکانس های سریال های تلویزیونی است.در این فضا بی شک، آن چه در قسمت های پایانی پایتخت7 در حال و هوای مشهد و حرم امام رضا(ع) تصویر شد، ریشه در ارادت ورزی عوامل این مجموعه دارد که دعای «نقی معمولی» با جمله به یادماندنی «امام رضا هیچ تنابنده ای رو دست خالی برنگردونه» نمونه ای از این عشق امام رضایی است. این را هم جالب است بدانیم که تصویربرداری سکانس های حرم امام رضا(ع)، حدود یک هفته در مکان های مختلف حرم همچون رواق دارالمرحمه، صحن انقلاب اسلامی، چایخانه صحن امام حسن مجتبی(ع)، پنجره فولاد بالاسر، رواق کودک و... انجام شد.