​​​​​​​تولد پدر علوم اعصاب نوین
سانتیاگو رامون ئی کاخال (1852 تا 1934) ‏زیست‌شناس اسپانیایی و متخصص بافت‌شناسی و آسیب‌شناسی آناتومیک و برنده جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی در سال ۱۹۰۶ به خاطر مطالعه سیستم عصبی بود. وی در سال ۱۹۰۶ جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی را برای کشف مکانیسم‌های ریخت‌شناسی و روندهای اتصالی یاخته‌های عصبی از آن خود کرد. نظریه نوین و انقلابی او که بعدها به نام «دکترین نورون» خوانده شد، بر این اساس بود که بافت مغزی از یاخته‌های منفردی تشکیل شده‌است. او جوایز و افتخارات متعددی از مراکز علمی سراسر جهان کسب کرده‌است که عبارت‌اند از: مدال هلمهولتز (1905)، جایزه ملی مسکو(١٩٠٠)، دکترای افتخاری از دانشگاه‌های کلارک، بوستون، سوربون و کمبریج در سال ١٨٩٩. در نیمه‌شب 6 اکتبر 1906، کاخال تلگرافی از سوئد دریافت کرد. در این تلگرام به او اطلاع داده شده بود که جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی را به‌طور مشترک با کامیلو گلژی دریافت کرده‌است. نخستین واکنش او این بود که گفت این شوخی دانشجویانش است و به رختخواب رفت. تنها فردای آن روز با خواندن خبر در روزنامه آن را باور کرد. سال‌ها پیش یک مجموعه تلویزیونی پرطرفدار به نام رامون کاخال از تلویزیون کشورمان پخش شد.