​​​​​​​
با اکران عمومی فیلم «بی‌سروصدا» از هفته گذشته، بعد از حدود یک سال و نیم، یک مرتبه دیگر فرشته حسینی با فیلمی روی پرده سینما دیده می‌شود. او این بار نیز نقشی مکمل را ایفا می‌کند که نتوانسته از زیر سایه پیمان معادی و مهران غفوریان بیرون بیاید و حداقل به اندازه ابعاد و عمق نقش «لیلا» دیده شود. این در حالی است که در فصولی از فیلم، این شخصیت در مرکز ماجرا قرار گرفته و داستانک مربوط به پسر «سیامک» (پیمان معادی) که عاشق اوست، گسترشی قابل توجه یافته که «لیلا» را در مرکز یک عشق مثلثی قرار داده. در واقع حتی در لحظاتی که داستان فیلم تا حدی از پیرنگ اصلی به سمت «لیلا» انحراف پیدا کرده، باز هم نمایش فرشته حسینی در این نقش راضی‌کننده نیست و نمی‌تواند در ادای دیالوگ‌ها و اجرای نگاه‌ها خصوصاً به پدرش و «رفیع» (مهدی حسینی‌نیا) موفق باشد.
«لیلا»ی این فیلم البته تنها نقش مهم فرشته حسینی در اثری پربازیگر نیست که برای او دستاوردی ندارد. سال گذشته در همین ایام، او سریال پرستاره «جنگل آسفالت» را با بازی نوید محمدزاده در حال انتشار داشت که نقش اصلی فوتبالیست زن سریال را در اختیار حسینی گذاشته بود، ولی باز هم به نقش‌آفرینی خاص و ویژه‌ای از این هنرپیشه نینجامید. شبیه این ماجرا در فیلم پرهزینه و بزرگ «دسته دختران» نیز تکرار شد.
با وجود این که حسینی در سال‌های اخیر زیاد در مرکز توجهات بوده و نقش‌های خوبی گرفته، هنوز نتوانسته گل طلایی را بزند و با یک بازی قوی، در ابعاد خودش در سینمای ایران در یادها بماند. او البته 28 ساله است و برای این کار فرصت زیادی دارد و البته باید اشاره کرد که در بازیگری، استاندارد مناسبی را ارائه می‌کند و بازی‌هایش معمولاً آزارنده نیست، ولی همچنان از سطح معمول خود بالاتر نمی‌رود.