از حماسه تاریخی و سرنوشت ساز آزادسازی خرمشهر 43سال می گذرد، اما هنوز تمامی ابعاد این فتح و پیروزی عظیم آن گونه که باید مورد بررسی دقیق قرار نگرفته است . در این نوشته قصد پرداختن به ارزش های نظامی بی مانند این پیروزی بزرگ را ندارم و تنها نکاتی در شرح عبارت خدایی و پرمغز خمینی عزیز پس از آن پیروزی سرنوشت ساز می نویسم، باشد که مورد رضای خداوند علی اعلی و رزمندگان و غیورمردان مدافع دین و میهن قرار گیرد و البته شمعی فراروی نسل جوان کنونی که آن روزها را ندیده اند نیز باشد.
آن روزها که پس از مقاومت جانانه حدود40 روزه جهان آرا و یاران اندکش و همچنین تکاوران غیور نیروی دریایی ارتش و ژاندارمری سابق در مقابل حمله ناجوانمردانه نیروهای پرشمار و تا بن دندان مسلح صدامی، خرمشهر در مهرماه سال 1359 سقوط کرد، به اذعان قریب به اتفاق کارشناسان نظامی خارجی با توجه به قدرت و استعداد نظامی،تجهیزاتی و آمادگی ارتش بعث عراق، آزاد سازی و پس گرفتن خرمشهر که در آن زمان «خونین شهر» شده بود، کاری ناممکن و تقریبا محال بود؛ چرا که از یک سو استحکامات نیروی دشمن بسیار فراوان و غیر قابل نفوذ بود و از دیگر سو کشورمان به خاطر تازه پشت سر گذاشتن انقلاب اسلامی 1357، نه ارتش چندان به سامانی داشت و نه آمادگی مردمی و نه تجهیزات کافی؛ اما صدام ملعون جنایتکار، تجاوزکار جنگ طلب آن‎چنان به قدرت نظامی،تجهیزاتی و آمادگی نیروهای متجاوز خود مطمئن و پشت‎گرم بود و همچنین به چراغ سبز آمریکا و کمک های آمریکایی، اروپایی و کشورهای منطقه و عربی و شوروی سابق مستظهر بود که پس از آن حمله گسترده و همه جانبه با پیشرفته ترین تجهیزات نظامی و اشغال خرمشهر،اعلام کرد که ظرف 2هفته خوزستان را تصرف می کنیم و پس از آن در تهران «مصاحبه پیروزی» انجام خواهم داد. 
صدام جانی رویاپرداز همچنین اعلام کرد اگر ایرانیان بتوانند خرمشهر را پس بگیرند من «کلید بصره» را به آنان خواهم داد! اما کشور ما از یک سو درگیر مسائل انقلاب و سیاست غیر قابل قبول و غیرمنطقی «بنی صدر» به عنوان فرمانده کل قوا که «زمین بدهیم تا زمان بخریم» از دیگر سو بود؛ همچنین مشکلات اقتصادی ،کمبود تجهیزات و دریغ تقریبا همه کشورهای جهان از فروختن حتی «سیم خاردار» به کشورمان شرایط را بسیار سخت و پیچیده تر کرده بود. اما چطور و چگونه شد که در چنین شرایطی، عملیات حماسی، غرورآفرین و بی نظیر بیت المقدس، طراحی و اجرا شد و آن پیروزی«تاریخ ساز»و «سرنوشت ساز» رقم خورد، خرمشهر عزیز در سوم خرداد سال 1361آزاد شد و افتخار ش تا ابد بر تارک تاریخ ایران عزیز ماندگار شد.
نه تنها صدام و نظامیانش در آن زمان و تمامی حامیان غربی، شرقی،منطقه ای و عربی اش از این «شاهکار نظامی» رزمندگان کشورمان شوکه و شگفت زده شدند بلکه هنوز«سرّ» آن حماسه بر آنان پوشیده است و مهم‎تر این که اثر ماندگار آن عملیات تاریخ ساز همچنان در نوع نگاه دشمنان و خیال هرگونه تجاوزی به کشورمان باقی است.
عملیات سرنوشت سازی که به یقین «سند عزت ایران و ایرانی» شد برای همه تاریخ.
 عملیاتی که به وضوح نشان داد اگر «خدا» بخواهد و مردمی اراده و همت و غیرت کنند قطعا «خون بر شمشیر پیروز» می شود.
 عملیاتی که ثابت کرد در جنگ اراده ها پیروز کسانی هستند که بر «اراده حق» خود مقاوم و استوارند.
آزادسازی خرمشهر به دست رزمندگان غیور و سرافراز  ایران زمین به خوبی نشان داد اگر نیت در انجام هر کار درست به حقی، رضایت خداوند و حفظ عزت و کرامت و شرف و ناموس باشد،پیروزی قطعی است.
بازپس گیری خرمشهر عزیز و بیرون کشیدن این قطعه از «مام میهن» از زیر چکمه متجاوزان بعثی به روشنی ثابت کرد که ظلم و ظالم تجاوزگر ماندگار نمی شود، اگر مظلوم به خدای رحمان رحیم توکل کند و از جا برخیزد و علیه دشمن قدار ظالم و متجاوز قد علم کند.
پیروزی لشکر حق بر باطل در جریان بازپس گیری خرمشهر از صدامیان باردیگر نشان داد«عدّه و عُدّه» گرچه موثر است اما اگر اهل حق بر طریق حق خود استوار باشند و رضایت و نصرت خداوند در نظرشان باشد،«نصرت حق» همراهشان خواهد بود،«جنگ بدر» درسال اول هجری بهترین و برترین شاهد بر این واقعیت است.
افتخار تاریخی و سرنوشت ساز آزادسازی و بازپس گیری خرمشهر از چنگال صدامیان، قدرت خواستن، وحدت، انسجام،تدبیر،اعتماد به نفس و از همه مهم‎تر توکل به خدا و ایمان به وعده نصرت الهی را نشان داد .
 دوباره در آغوش گرفتن خرمشهر چه زیبا،قدرت«اراده الهی»را «نصرت الهی» را و تحقق وعده الهی به یاری و پیروزی حق باوران را نمایانگر کرد.
در حماسه تاریخی آزادسازی خرمشهر در آن شرایط،آنچه بیش از همه تجلی داشت،«دست خدا»بود وبس.  و چنین بود که امام عزیزمان گفت:«خرمشهر را خدا آزاد کرد». درود بیکران الهی بر همه رزمندگان و فرزندان غیور و دلاورمرد ایران زمین، همه شهیدان گرانقدر، جانبازان رشید،آزادگان سرافراز ارتش،سپاه،بسیج و تمامی نیروهای مردمی که عزت، استقلال، اقتدار،بزرگی، قدرت، سرافرازی، امنیت، تمامیت ارضی،... و قدرت بازدارندگی امروز ایران عزیز در مقابل هر متجاوز احتمالی مرهون و مدیون توکل به خدا ،اراده،همت،غیرت و شهامت آنان است. آری خرمشهر را خدا آزاد کرد.