
آنتونی پلگرینی روانشناس و دیگران به این نتیجه رسیدهاند که بازی، هم در حیوانات و هم در انسانها، این امکان را برای فرد فراهم میکند که به جای اهداف بر وسیلهها تمرکز کند. فرد در بازی میتواند چیزهای جدید را بیازماید و دست به بررسی مجدد و اصلاح بزند و کاوشگری کند. وقتگذرانی به نحو هوشمندانه و به شکلی که برای فرد خوشایند باشد، درون او را غنا میبخشد و باعث رشد شخصیت اصیل او میشود. این محققان استدلال میکنند که فعالیتهای غیرهدفمندی که آنها را بازی مینامیم، بخشی مهم و حساس از رشد مهارتهای حل مسئله و آگاهی عاطفی در حیواناتی بوده که تواناییهای شناختی پیشرفتهتری داشتهاند.
برگرفته از کتاب «در ستایش اتلاف وقت»، اثر آلن لايتمن