واژه جنگ تحمیلی، واژه آشنایی برای ما ایرانیان است؛ چراکه حدود هشت سال آن را تجربه و استوار در برابرش مقاومت کردیم. هشت سال مقاومت در آن جنگ نابرابر، سربلندی ملت بزرگ ایران و ذلت دشمن متجاوز و حامیانش را به دنبال داشت؛ سربلندی که حدود چهاردهه این کشور را در برابر شرارت‌های مشابه از سوی دشمنان صیانت کرد. این روزها، برای دومین بار جنگ تحمیلی دیگری را از سوی شقی‌ترین رژیم روی زمین و حامیانش شاهد هستیم و مقاومت نمادین دیگری از سوی ملت بزرگ ایران را. تکلیف ما در برابر این جنگ تحمیلی هم روشن است؛ اما سوالی که در این مقطع ممکن است پیش بیاید و رهبر حکیم انقلاب، پیشاپیش آن را منتفی دانستند درباره «صلح تحمیلی» است. اما چرا ملت باعظمت ایران، پذیرای «صلح تحمیلی» هم نخواهد بود؟ خود واژه «تحمیلی» گویای همه چیز است؛ زیرا وقتی سخن از تحمیل به میان می‌آید حتی «صلح»، یعنی یا منافع ما کلا نادیده گرفته شده است و یا در بهترین حالت، حداقل منافع را برای ما درنظر گرفته‌اند در حالی که تحمیل کننده صلح که هم‌پیمان متجاوز است برای تأمین منافع خود یا متجاوز، دست به این اقدام تحمیلی زده است. برخی منافعی که می‌تواند در صلح تحمیلی نادیده گرفته شود، عبارت است از: نخست این که، در صلح تحمیلی ممکن است اصلا متجاوزی اعلام نشود و پس از مدتی حتی جای جلاد و شهید عوض شود! نکته دوم؛ بر فرض اعلام متجاوز، در «صلح تحمیلی» نمی‌شود هیچ مجازات مناسبی برای متجاوز درنظر گرفت و او به راحتی از خباثتی که عاملش بوده رهایی می‌یابد و در قبال جنایاتی که مرتکب شده و هزینه‌های مختلفی که وارد کرده و برخی از آن‎ها مثل شهادت مردم عادی، فرماندهان عالی نظامی و دانشمندان با هیچ چیز قابل جبران نیست، نجات پیدا می‌کند. سومین نکته بسیار مهم در صلح تحمیلی، فقدان تضمین لازم برای جلوگیری از تکرار جنایت متجاوز است؛ آن هم متجاوز شریری که با وجود تضمین هم نمی‌توان از شرش ایمن بود. و چهارمین نکته، حیثیت و اعتبار ایران عزیز و ملت بزرگ آن است که در صلح تحمیلی آسیب خواهد دید و در جلوی چشم جهانیان تحقیر خواهد شد. معنای آن‎چه گفته شد این است که در صورت تمکین در برابر «صلح تحمیلی»، رژیم صهیونیستی پس از این جنایت بی‌سابقه که منجر به وارد شدن خسارت‌های جبران ناپذیر به کشورمان شد، نه تنها متحمل هیچ مجازاتی نمی‌شود و خسارت مناسبی بابت جنایتش پرداخت نمی‌کند، بلکه هیچ تضمینی هم برای عدم تکرار جنایتش نخواهد داد و این علاوه بر خسارت‌های وارد آمده، لطمه حیثیتی جبران ناپذیری را به ملت بزرگ ایران وارد می‌سازد؛ لذا رهبر فرزانه انقلاب علاوه بر غیرت ملی و دینی، بر اساس تجربه و حکم عقل هم، با صراحت «صلح تحمیلی» را منتفی دانستند و فرمودند: «ملّت ایران در مقابل جنگ تحمیلی محکم می‌ایستد ــ همچنان که تا حالا ایستاده ــ در مقابل صلح تحمیلی (هم) محکم می‌ایستد. ملّت ایران در مقابل تحمیل، تسلیم هیچ‎کس نمی‎شود.»