آرمان ملی - با توجه به این که رئیس‌جمهور برای وفاق ملی مدنظر خود حدود و ثغوری را مشخص نکرده، هر جریان و شخصی قرائت خاص خود را نسبت به آن مطرح یا آن را مصادره به مطلوب می کنند. در چنین شرایطی به نظر می‌رسد که پزشکیان ابتدا باید نوع مواجهه خود را با این مسئله روشن کند و با تعریف مشخص خود از وفاق ملی اجازه برداشت‌های مختلف را ندهد.
جوان- این روزنامه  با اشاره به این که سوال «چرا اسرائیل حمله نکرد؟!» بخشی از ذهن برخی را پر کرده است نوشت: «فرض درست آن است که ما بدانیم با یک موجود یعنی آمریکا طرفیم و اسرائیل فقط دندان‌ها یا چنگال‌های این موجود است. با این فرض اگر اسرائیل (آمریکا) هنوز پاسخی نداده است، می‌تواند به این دلیل باشد که باید بین تناقض‌های فراوان جمع کند در این تناقض‌ها می‌خواهند «هم پاسخ دهند، هم ایران پاسخ محکم‌تر ندهد»، «هم جواب ویران‌کننده بدهند، هم جنگ را گسترده نکنند.»
هم میهن - زید آبادی نوشت : صداوسیما به دلایلی از جمله شاید افت مخاطب و یا نمایش سطحی از تکثر فکری در جامعه، اجازه یافته است تا در برخی اوقات خاص، از بعضی منتقدان دعوت کند، اما از آنچه هنوز حد مشخصی از آزادی بیان در کشور نهادینه نشده است، برای مدعوین گرفتاری تولید می‌شود. خط قرمزها تعریف قانونی مشخصی پیدا نکرده و عمدتاً براساس سلایق و حساسیت نهادهای مختلف قبض و بسط پیدا می‌کند. شاید به این قاعده بتوان دو یا سه تبصره هم زد که قانون به‌طور واضح و روشن باید حدود و ثغور آن تبصره‌ها را مشخص کند.
کیهان - این روزنامه به نقل از  لری جانسون، تحلیلگر سابق سازمان جاسوسی آمریکا نوشت: «علی‌رغم اصرار غرب مبنی بر شکست عملیات ایران، ایران آنچه را که قصد انجام آن را داشت در اسرائیل انجام داد. ایران دقیقاً به آمریکا و چند کشور همسایه گفت که قرار است چه کاری انجام دهد.هدف ایران این بود که نشان دهد اگر بخواهد می‌تواند به اسرائیل ضربه بزند، ایران تلاشی برای گرفتن تلفات گسترده نداشت. ایران با استفاده از ۳ سیستم تسلیحاتی مختلف- پهپادها، موشک‌های کروز و موشک‌های بالستیک، یک حمله فوق‌العاده پیچیده را به نمایش گذاشت.