تمرکز اتفاق مهمی برای زندگی ماست؛ انگار بیشتر اوقات اسیر چیزهایی مثل بررسی کردن بی‌دلیل تلفن، ریتم گرفتن روی میز و... هستیم و نمی‌توانیم یک فکر عمیق را برای تصمیم‌های خوب زندگی تجربه کنیم. بعضی وقت‌ها هم که توی کلاس درس یا دانشگاه نشسته‎ایم ولی حرف‌های معلم را نمی‌شنویم؛ انگار توی کله‌تان یک ضبط صوت بزرگ گذاشته‌اند و یک آهنگ به‌خصوص را پخش می‌کنند که مدام تکرار می‌شود. این ماجرا در ساعت‌های زیادی از روز همراه شماست؛ سر سفره ناهار و حتی موقع خواب همچنان همان آهنگ را توی ذهن‌تان می‌شنوید. نگران نشوید، شما تنها نیستید این ماجرا برای خیلی از افراد رخ می‌دهد تا حدی که برایش اسم هم گذاشته‌اند؛ «کرم گوش»! اما اصلا علت این ماجرای روی مخ چیست؟ پژوهشگران نظرات مختلفی در این‌باره دارند، گرچه هنوز دلیل اصلی‎اش را کشف نکرده‎اند اما معتقدند «کرم گوش» یک اتفاق ناخودآگاه ذهنی است که انسان برای تطابق یا تغییر حالتِ روانی خود انجام می‎دهد. موسیقی‎های مختلف در گذشت زمان توی ذهن آدم تلنبار می‌شود و بعد از مدتی یکی از آن‎ها دوباره توی ذهن‎مان سروکله‌اش پیدا می‌شود. جالب این‌جاست که خیلی وقت‌ها حتی یادمان نمی‌آید این آهنگ را کی و کجا شنیده‌ایم؛ اما ریتم آن مدام توی ذهن‌مان است ولی بالاخره باید چه کار کنیم که از شرش خلاص شویم؟ پژوهشگران می‎گویند آدامس بجوید؛ این کار باعث می‌شود مغز بین جویدن و خواندن گیر کند و درنهایت چون شما آدامس می‌جوید فرایند خواندن کم رنگ‎تر بشود. با هر روش دیگری که بتوانید مغزتان را درگیر کنید احتمالا از آن آهنگ هم نجات پیدا می‎کنید. بعضی‎ها پیشنهاد می‎کنند یک دور آهنگِ رویِ مخ‌رفته را از اول تا آخر گوش بدهید و متن ترانه‌اش را تکرار کنید تا ذهن‌تان خیالش راحت شود و دست از سرتان بردارد.