​​​​​​​
پرسیوال لوول (۱۸۵۵ تا ۱۹۱۶) نویسنده، ریاضی‌دان و ستاره‌شناس آمریکایی بود. وی محرکی برای اندیشه وجود کانال در مریخ، بنیان گذار رصدخانه لوول در آریزونا و آغازگر تلاش برای یافتن سیاره پلوتو بود که ۱۴ سال پس از مرگ وی کشف شد. لوول در نظریه «کانال‌های مریخ» موضوع حیات هوشمند در مریخ را مطرح کرد و کتاب‌هایی در این زمینه نوشت و حتی توانست مراکز علمی را هم متقاعد سازد که در مریخ حیات هوشمند وجود دارد. بر اساس این نظریه، مریخ سیاره‌ای سرسبز و دارای آب بوده ‌است که به مرور زمان خشک می‌شود. لوول با مطالعه مریخ، شبکه‌ای متشکل از صدها خط مستقیم و تقاطع آن‌ها را در تعدادی واحه با جزئیات پیچیده ترسیم کرد. او نتیجه گرفت که مناطق روشن بیابان و مناطق تاریک تکه‌هایی از پوشش گیاهی هستند. او معتقد بود که آب از کلاهک قطبی درحال‌ ذوب از کانال‌ها به ‌سمت منطقه استوایی جریان می‌یابد تا پوشش گیاهی را تامین کند (هرچند این نظریه بعدا رد شد). او نقشه‌های سیاره زهره را هم ترسیم کرد. سیارک 1886 لوول که در سال 1949 کشف شد، دهانه لوول در ماه و دهانه لوول در مریخ به نام او نام‌گذاری شده‌اند.