خب باز هفته کتاب و کتاب‌خوانی فرا رسید؛ اصولاً هفته‌ای که با گل به‌خودی طارمی شروع بشه خیلی عجیب ادامه پیدا می‌کنه. اما چاره‌ای نیست. باز باید استوری‌های عجیب و غریب خیلی‌ها رو تحمل کنیم. تو این هفته همه درباره اهمیت کتاب استوری میذارن اما تهش کل سال رو کتاب نمی‌خونن تا سال بعدی که دوباره همین آش و همین کاسه هم نیست و ظرفش یک‌بار مصرف شده. مثل عکس‌هایی که ملت تو کتاب فروشی‌ها می‌گیرن. خود من یک رفیقی دارم تو کتاب فروشی مثل قهرمانان ژیمناستیک 180 درجه می‌زنه و درحالی که بین قفسه‌های پایین غوطه‌ور شده عکس می‌گیره. بعد تهش سه ساله خودم یک کتاب بهش دادم بخونه، هر بار می گم چرا پس نمیدی؟ می گه: «واقعاً سرم شلوغه؛ کی تو این اوضاع وقت کتاب خوندن داره»؟ آخه تو کدوم اوضاع؟ با یک نژاد بیگانه از کهکشان آندرومدا درگیر جنگ شدی یا متخصص ریه بودی و به دلیل آلودگی هوا و افزایش بیماری ریوی، حتی بین مریض وقت نداری یک کتاب 100 صفحه‌ای رو بخونی؟ البته اینم بگم من با این‌که 
می گن میانگین مطالعه در کشور ما از جهان پایین‌تره مخالفم، چون تو این میانگین انواع مطالعات ما محاسبه نمی شه. ما برخلاف همه دنیا تو استوری هم متن می‌ذاریم تا بقیه مطالعه کنن. روی شیشه مغازه‌ها رمان می‌نویسیم که به دلیل فلان و بهمان، کلیه اجناس تا فلان زمان با اون‌قدر تخفیف و همه رهگذران هم می‌خونن، خب اگه استوری و قیمت روی شیشه مغازه هم به سرانه مطالعه ما اضافه بشه می‌بینید که از همه دنیا بیشتر مطالعه داریم؛ حالا فوقش اونی که می‌خونیم کتاب نیست.