انسداد روده یکی از مشکلات جدی و بحرانی در سیستم گوارش انسان است که می‌تواند به سرعت به عوارض جدی و حتی خطرناک منجر شود. این وضعیت زمانی رخ می‌دهد که عبور مواد غذایی، مایعات یا گازها از روده متوقف می‌شود. انسداد روده می‌تواند در هر بخش از روده کوچک یا بزرگ اتفاق بیفتد و دلایل متعددی برای بروز آن وجود دارد. انسداد روده به دو دسته اصلی تقسیم می‌شود:
انسداد مکانیکی| این نوع انسداد به دلیل وجود یک مانع فیزیکی در روده ایجاد می‌شود. این موانع می‌تواند شامل تومورها، چسبندگی‌ها (آدزنی)، هرنی (فتق) و یا اجسام خارجی باشد.
انسداد عملکردی| در این حالت، روده به طور طبیعی کار نمی‌کند و این مشکل به دلیل اختلالات عصبی یا عضلانی ایجاد می‌شود. بیماری‌هایی مانند بیماری پارکینسون یا دیابت می‌تواند باعث بروز انسداد عملکردی شود.
اما موارد متعددی می‌توانند منجر به انسداد روده شوند:
چسبندگی‌ها| جراحی‌های قبلی می‌توانند باعث ایجاد بافت زخم و چسبندگی‌ها شوند.
فتق| در این وضعیت، قسمتی از روده از طریق یک نقطه ضعیف در دیواره شکم بیرون می‌زند و باعث انسداد می‌شود.
تومورها| تومورهای سرطانی یا غیرسرطانی می‌توانند روده را فشرده و انسداد ایجاد کنند.
بیماری‌های التهابی روده| بیماری‌هایی مانند بیماری کرون و کولیت می‌توانند باعث تورم و انسداد شوند.
اختلالات عروقی| مشکلات در خون‌رسانی به روده می‌تواند منجر به مرگ بافت و انسداد شود.
علایم انسداد روده می‌تواند شامل موارد زیر باشد: درد شدید و مکرر شکم، ورم و نفخ شکم، ناتوانی در دفع گاز یا مدفوع، تهوع و استفراغ و کاهش اشتها.
تشخیص انسداد روده معمولاً با استفاده از روش‌های زیر انجام می‌شود:
معاینه فیزیکی: پزشک با بررسی علایم و نشانه‌ها، احتمال انسداد را ارزیابی می‌کند.
تصویربرداری: استفاده از اشعه ایکس، سی‌تی‌اسکن یا سونوگرافی می‌تواند به شناسایی محل و نوع انسداد کمک کند.