فوتبال ورزشی دوست‌‌‌داشتنی با ابعاد انسانی است، ورزشی که می‌‌‌تواند درس‌‌‌های زیادی داشته باشد؛ مثل همین بازی دیشب پرسپولیس و الشرطه عراق که در لحظات آخر جای برنده بازی عوض شد تا پرسپولیس در یکی از ضعیف‌‌‌ترین نمایش‌‌‌هایش پیروز باشد؛ درحالی‌‌‌که در برخی از بازی‌‌‌ها کیفیت بهتری داشت و بازنده شد. خلاصه فوتبال از دل همین اتفاقات می‌‌‌تواند درس دوستی و رفاقت بدهد؛ ما را ترغیب کند برای تلاش، برای بهتر دیدن دنیا، آشنایی با فرهنگ‌‌‌ها و خیلی چیزهای دیگر. اما همین ورزش دراماتیک و دوست‌‌‌داشتنی، گاهی عرصه یک تراژدی محض می‌‌‌شود. مثل بازی هولناک دو تیم در لیگ گینه که بسیاری آن ‌‌‌را خون‌‌‌بارترین بازی فوتبال چند دهه اخیر می‌‌‌دانند. در دنیای فوتبال خیلی پیش آمده که با ریزش سقف یک ورزشگاه، ازدحام جمعیت یا اتفاقات مشابه، شاهد لحظات تلخی باشیم. اما این‌‌‌که از دل درگیری طرفداران دو تیم، بین 56 تا 100 نفر کشته شوند از آن اتفاقات ناگوار و باورنکردنی است. بازی با یک اشتباه داوری به جنجال کشیده شد؛ بعد هم که درگیری هواداران، زد و خورد؛ دخالت پلیس، گاز اشک‌‌‌آور، نبود مسیرهای مناسب برای خروج جمعیت و عده‌‌‌ای که غیر از درگیری و خشونت زیر دست و پا جان سپردند. خبرگزاری‌‌‌ها آمار مختلفی از جان‌‌‌باختگان ارائه می‌‌‌کنند که تا 100 نفر در نوسان است. این خبر تلخ بهانه‌‌‌ای شد تا مروری بر اتفاقات مشابه داشته باشیم تا یادآوری کنیم گاهی از دل ورزشی مثل فوتبال می‌‌‌تواند جرقه یک تراژدی محض زده شود.

44 کشته در دیدار خونین مکزیکی
آمریکای جنوبی سابقه بدی در بازی‌‌‌های خشونت آمیز و التهاب روی سکوها دارد. سه سال قبل مسابقه‌‌‌ای در لیگ مکزیک بین کوئرتارو و اطلس پس از یک نزاع خشونت آمیز بین ده‌ها هوادار در ورزشگاه کورگیدورا متوقف شد. هواداران دو تیم ابتدا روی سکوها و در ادامه حتی در زمین با هم درگیری شدیدی داشتند و به نظر می‌رسید که چندین نفر از سلاح‌های سرد هم استفاده کردند و درنهایت مسابقه در اواسط نیمه دوم و در دقیقه 65 بازی به دلیل خشونت بین هواداران لغو و به زمان دیگری موکول شد. حجم خشونت‌‌‌ها به حدی بود که منجر به کشته شدن 44 نفر شد. تصاویر وحشتناکی از بیرون از ورزشگاه مخابره شد که هواداران حتی افرادی را که زمین افتاده و احتمالاً جان خود را از دست داده‌بودند نیز با آخرین قدرت کتک می‌زدند.   درگیری در بین هواداران از همان ابتدای مسابقه آغاز شد و در حالی‌‌‌که بازی در جریان بود، روی سکوها کتک کاری شدید و بی‌رحمانه بین هواداران در حال انجام بود. در اوایل نیمه دوم حجم درگیری‌ها به قدری شدت یافت که دیگر امکان ادامه مسابقه وجود نداشت و البته هواداران وارد زمین شدند و آنجا کتک کاری شدت گرفت. اما به‎رغم هدایت شدن هواداران به خارج از ورزشگاه، در اطراف تصاویری وحشتناک و تلخ از کتک‌کاری شدید آن‌‌‌ها به ثبت رسید.

فاجعه هیسل با 39 کشته و 600 زخمی
روز ۲۹ مه ۱۹۸۵ (۸ خرداد ۱۳۶۴) ورزشگاه هیسل شهر بروکسل میزبان فینال جام باشگاه‌های اروپا (سلف لیگ قهرمانان) بود که بین قرمزپوشان لیورپولی و یوونتوس ایتالیا، دو قدرت باشگاهی برتر آن سال‌های اروپا، برگزار می‌شد. رجزخوانی بین هواداران دو تیم پیش از آغاز مسابقه به درگیری و پرتاب سنگ و اشیای مختلف بین آن‌‌‌ها منتهی شد و نهایتا حمله گروهی از تماشاگران لیورپولی به شماری از طرفداران یوونتوس را در پی داشت. هواداران یوونتوس سعی کردند از دست مهاجمان فرار کنند، اما فرسودگی ورزشگاه قدیمی هیسل کار دستشان داد. بخشی از دیوار و سکوهای ورزشگاه زیر فشار جمعیت فروریخت که در نتیجه آن ۳۹ نفر (اکثرا ایتالیایی) کشته و حدود ۶۰۰ نفر زخمی شدند. در پی فاجعه هیسل، تیم‌های باشگاهی انگلیسی به‌مدت ۶ فصل از شرکت در مسابقات اروپایی محروم شدند و ۱۴ هوادار لیورپول هم به جرم قتل غیرعمد به زندان افتادند.

 حمله با قمه در مصر، 79 کشته
روز اول فوریه ۲۰۱۲ ورزشگاه پورت سعید مصر که بازی تیم‌های المصری و الاهلی در چارچوب لیگ برتر مصر در آن برگزار می‌شد، شاهد وقوع بزرگ‎ترین فاجعه فوتبال تاریخ این کشور بود که در جریان آن ۷۹ نفر کشته و حدود ۱۰۰۰ نفر مجروح شدند. مسابقه دو تیم که به‌خاطر حضور هواداران المصری در زمین با ۳۰ دقیقه تأخیر آغاز شد، در طول بازی هم چندبار به دلیل هجوم تماشاگران به زمین متوقف شد. در پایان بازی که با برد ۳-‌‌‌۱ المصری همراه بود، گروهی از هواداران این تیم که به شمشیر، چاقو و چماق مسلح بودند، به هواداران و بازیکنان الاهلی حمله کردند. علاوه بر کسانی که به ضرب این سلاح‌ها کشته شدند، شمار زیادی هم زیر دست و پا ماندند و جان خود را از دست دادند. در پی این اتفاقات، دولت جدید مصر که بعد از سرنگونی حسنی مبارک بر سر کار آمده بود، لیگ برتر این کشور را برای مدتی تعطیل کرد.

فاجعه آکرا با 127 کشته
در این مطلب سراغ فجایعی که در نتیجه فرسودگی ورزشگاه، ازدحام جمعیت، ماندن زیر دست و پا و... رقم خورده، نرفتیم. اما مورد ورزشگاه آکرا در غنا متفاوت است چون تلفیقی از آشوب، درگیری و ازدحام بود. روز ۹ مه ۲۰۰۱ رقابت دو تیم غنایی به مرگبارترین رویداد ورزشی تاریخ آفریقا تبدیل شد. در دیدار حساس تیم‌های آکرا هارتس آو اوک و آسانته کوتوکو، بعد از آن‌‌‌که تیم میزبان در دقایق پایانی دو گل زد و آسانته کوتوکو را ۲-‌‌‌۱ شکست داد، هواداران خشمگین تیم مهمان به پرتاب بطری و صندلی‌های پلاستیکی ورزشگاه به داخل زمین پرداختند. پلیس در واکنش به این عمل گاز اشک‌آور به‌سوی آن‌‌‌ها شلیک کرد و همین کار باعث ایجاد آشوب شد که در نتیجه آن ۱۲۷ نفر زیر دست و پای تماشاچیان دیگر، جان خود را از دست دادند. هر ساله در غنا مراسم یادبودی برای قربانیان این حادثه مرگبار برگزار می‌شود.

پرتلفات‌ترین فاجعه فوتبالی با 320 قربانی
اما پرتلفات‌ترین فاجعه فوتبالی جهان در ورزشگاه ملی پایتخت پرو (استادیو ناسیونال) اتفاق افتاده است. روز ۲۴ مه ۱۹۶۴ تیم‌های پرو و آرژانتین در آخرین بازی از مرحله مقدماتی المپیک ۱۹۶۴ توکیو در این ورزشگاه مقابل هم قرار گرفتند. در فاصله دو دقیقه به پایان بازی، در حالی که آرژانتین با یک گل از میزبان پیش بود، داور گل پرو را مردود اعلام کرد. در پی این تصمیم داور، شماری از هواداران خشمگین پرو سعی کردند با عبور از فنس‌هایی که سکوها را از زمین مسابقه جدا می‌کرد، وارد زمین شوند. پلیس برای جلوگیری از حمله آن‌‌‌ها به زمین، گاز اشک‌آور شلیک کرد. در پی این اتفاق، شمار زیادی از تماشاگران به‌سوی خروجی هجوم بردند، اما بسته بودن در‌های خروجی فولادی و بزرگ ورزشگاه باعث شد که کسانی که جلوتر بودند نتوانند خارج شوند و فشار جمعیت از پشت سر باعث شد دست‌کم ۳۲۰ نفر در اثر خفگی یا ماندن زیر دست و پا جان خود را از دست دهند. آشوب و نا آرامی در خارج از ورزشگاه هم ادامه یافت و شماری از ساختمان‌ها و مغازه‌های مجاور آن تخریب شد. 
​​​​​​​