هم میهن - آقای پزشکیان، شما در مقام رئیس‌جمهور هستید. هنگامی که گفت‌وگو پاسخ نداد، باید با شفافیت سخن بگویید و مخالفان را به چالش بکشید.‌مردم هنوز از ماهیت و منطق مخالفان FATF و مدافعان فیلترینگ و تحریم‌ها اطلاعی ندارند و نمی‌دانند در کدام نهاد نشسته‌اند و چنین تصمیماتی را علیه اقتصاد و پیشرفت کشور می‌گیرند؟به‌طور جدی این خطر وجود دارد که شما تا پایان دوره خود همین حرف‌های درست را تکرار کنید. مردم از سیاستمدار فقط حرف درست زدن نمی‌خواهند، بلکه اجرایی کردن آن حرف‌های درست وظیفه اصلی سیاستمدار است.
جوان - پزشکیان هم خیلی زود «نمی‌گذارند»‌های خود را شروع کرد! «در برق و آب و گاز و بنزین و پول مشکل داریم ولی می‌گویند دست نزن!»این سنت را اول‌بار رئیس ‌دولت نهم بلکه بیشتر همو در دولت دهم شروع کرد. هرچند دولت اصلاحات هم از این بهانه خالی نبود و فقط موضوعش فرق داشت. در دولت‌های یازدهم و دوازدهم «نمی‌گذارند» شد حرف اصلی دولت. خیلی شیک و مجلسی با این بهانه از انجام کار سخت رویگردان بودند و دنبال کار آسان می‌گشتند.دولت سیزدهم نیز اگرچه سعی می‌کرد از این سنت نکوهیده دوری کند، اما برخی اعضای دولت در بزنگاه‌هایی مجلس همسو را هم به همین اتهام که «نمی‌گذارد» می‌نواختند. حالا پزشکیان با آن‌همه «کارشناس» که در اطراف خود جمع کرده، دوباره به همین سنت نکوهیده بازگشت.
کیهان - انتقاد و تخریب از نظر ماهوی با یکدیگر تفاوت دارند. انگیزه انتقاد، اصلاح و سازندگی است ولی تخریب از ابتدا با هدف تقبیح حریف به‌منظور تامین منافع فردی یا گروهی انجام می‌شود و در نهاد آن نیتی خیرخواهانه نهفته نیست.آن چه این روزها سخنگوی دولت و برخی رسانه‌های نزدیک به دولت با بی‌تابی‌، هجمه به رئیس‌جمهور یاد می‌کنند به نظر می‌رسد متاثر از توئیت توهین‌آمیزی است که فردی در فضای مجازی نسبت به آن مبادرت کرده است که حتما اقدامی نابخردانه و غلط است‌.انتقاد را می‌توان یک کنش اجتماعی مبتنی بر نوعی ارزیابی منصفانه دانست که نقاط قوت و ضعف را همزمان مورد توجه قرار می‌دهد اما تخریب فقط به ‌دنبال مچ‌گیری حریف و برجسته‌سازی نقاط ضعف است.