​​​​​​​
«جان سخت» جدیدترین تجربه کارگردانی مصطفی تقی‌زاده به شمار می‌رود که از دیروز انتشارخود را آغاز کرد. ترکیب بازیگران این سریال از چهره‌هایی تشکیل شده که در زمره ستاره‌های سینمای ایران دسته‌بندی نمی‌شوند، اما اغلب توانایی متوسط و آبرومندی در اجرای نقش‌های مختلف دارند و این موضوع را در قسمت اول «جان سخت» هم می‌شد دید. مهرداد صدیقیان، مجتبی پیرزاده، الناز حبیبی، مجید یوسفی، ماهور الوند و امیرحسین هاشمی، همگی در آثار قبلی خود، شایستگی‌هایشان را نشان داده‌اند. باید دید با اضافه شدن فرهاد اصلانی به سایر بازیگران، چه اتفاقی رخ خواهد داد.

شروع راضی‌کننده
«جان سخت»، چنان‌که از نخستین قسمت آن برمی‌آيد، اثری است که می‌خواهد یک قصه سرحال و خوش‌ریتم را، با بهره‌گیری از مضامین مورد پسند جوانان، عرضه کند. البته این‌که بتواند ریتم خود را حفظ کند یا نه، سوال مجزایی است که برای پاسخ به آن باید صبر کنیم. استفاده از تور کویرگردی، نوع پوشش افراد، گروه موسیقی خیابانی، بازی اسپای و ادبیات خاصی که در میان گروهی از نسل جوان رایج است، در کنار پیرنگی که بر مبنای نزاع دو مرد بر سر یک زن طراحی شده و در پایان قسمت اول به یک حادثه هولناک می‌انجامد، خود به خود نشان می‌دهد که با یک ملودرام پرحادثه و پرسوز و گداز طرف خواهیم بود که اگر بتواند خودش را کنترل کند و درگیر اغراق و از خط بیرون زدن نشود، واجد این ظرفیت است که سریالی پرمخاطب لقب گیرد و بخشی از سلیقه مخاطبان جوان شبکه نمایش خانگی را اقناع کند.
معرفی ناکافی شخصیت‌ها
در قسمت نخست، شاهد چند تلاش برای نزدیک کردن مخاطب به شخصیت‌ها بودیم که تقریبا تمامی آن‌ها کم‌اثر بودند. تلاش برای پرداخت شخصیت «اشکان» با ایده گرفتن ماشین آفرود از صاحبش به لطایف‌الحیل، چیزی نیست که بتوانیم اسمش را آشنایی مخاطب با شخصیت بگذاریم. شخصیت «نگار» هم در مواجهه با «وحید»، آن‌چنان سرراست حرف می‌زند که بیننده نمی‌تواند او را چیزی فراتر از یک تیپ در نظر بگیرد. رفتن «شاهین» به پشت تپه برای مصرف یک ماده مخدر هم بسیار سطحی‌تر از آن است که اطلاعاتی درباره این شخصیت به ما بدهد. در مجموع، قسمت اول «جان سخت» نوید یک اثر سرگرم‌کننده را داد و ادامه این روند با نهایت دقت و وسواس، چه در اجرا و چه در متن، می‌تواند تضمین‌کننده مسیر روشنی برای سریال باشد. فعلا با توجه به قسمت اول «جان سخت»، این سریال برای تبدیل شدن به یک شاهکار در نمایش خانگی، شانس بالایی ندارد، اما آغاز آن ضعیف و ناامیدکننده نیز نبوده است.