​​​​​​​
مسعود پزشکیان رئیس جمهور در دومین سفر استانی خود به غربی ترین استان شمال کشور یعنی  خراسان شمالی رفت. قطعه ای از خراسان که یکی از قطب های بزرگ دامپروری، کشاورزی و گردشگری است و درعین حال مرز مشترک این استان با ترکمنستان اهمیت آن را دو چندان کرده است.  بی تردید یکی از ویژگی‌های متمایز سفرهای استانی پزشکیان با روسای جمهور سابق؛ حذف کارناوال خیابانی است. موضوعی که پزشکیان استارت آن را در سیستان و بلوچستان زد و در این سفر نیز  ترجیح داد مردم را ساعت‌ها در خیابان معطل نکند و دنبال خود نکشاند. پزشکیان در این سفر با طیف های مختلف مردم دیدار کرد. صمیمیت او در مواجهه با مردم حتی فردی که به وضعیت اقتصادی کشور اعتراض داشت و پاسخ مهربانانه او که ما آمدیم اینجا که بشنویم، قابل تامل و توجه بود. یکی از خصایص خوب او همین است؛ شفاف و بدون داستان و پیچیدگی حرفش را می زند. او در بخشی از سخنان خودش این گونه با مردم سخن می گوید: «خدا وکیلی برایم سخت است سخنرانی یا صحبت کنم. الان در جایگاهی نیستم که بخواهم حرف بزنم. الان باید عمل کنیم به آن حرف هایی که زده ایم.» این اظهارات مسعود پزشکیان که البته حتما خارج از تعارف بیان شده، بسیار با اهمیت است. یکی از خصایص خوب او همین است؛ شفاف و بدون داستان و پیچیدگی حرفش را می زند. او در بخش دیگری از سفر خود به کرمانشاه و در جریان نشست  «نهضت توسعه عدالت در فضای آموزشی با مشارکت مردم» این گونه صریح و صمیمی حرفش را می زند: «من به عنوان رئیس دانشگاه و جراح قلب با بچه‌های خودم کار کردم و سه روزه اسکلت خانه‌ بهداشت را ساختیم، الان که رئیس جمهور هستم هم حاضرم کارگری کنم و افتخار می‌کنم که این کار را انجام دهم، این طور نیست که بگویم شما کار کنید و ما بعد می‌آییم، اول خودم می‌روم شما هم بیایید.»  یا او خیلی بی شیله پیله موضوع استفاده ناصحیح از منابع را این گونه به مردم یاد آور می شود: «ما چند برابر اروپا گاز و برق مصرف می‌کنیم، چرا چراغ‌های همین سالن را روشن کردند؟ نور آفتاب که هست! الان این قدر این جا گرم است که من دارم عرق می‌کنم و گرم است. چه لزومی دارد این جا را این قدر گرم کنیم؟» به نظر کاریزمای پزشکیان را و این که بدون رودربایستی حرفش را با مردم می زند و این که خود را از مردم می داند و در دام تشریفات و ریاست بازی ها نمی افتد، باید به فال نیک گرفت.