​​​​​​​
تنش‌های مرزی میان طالبان و پاکستان، با تبادل حملات نظامی و خسارت های جانی، وارد مرحله‌ای خطرناک شده است. در حمله هوایی پاکستان به شرق افغانستان، دست‌کم ۴۶ زن و کودک کشته شدند. طالبان در واکنش، مناطقی در آن سوی خط مرزی «دیورند» را که پناهگاه «عناصر تروریستی» معرفی شدند، هدف قرار داد. این اقدام طالبان که از ذکر نام پاکستان خودداری کرد، به‌عنوان پاسخی مستقیم به نقض تمامیت ارضی افغانستان مطرح شد.پاکستان، حملات خود را توجیه کرده و هدف قرار دادن مواضع جنگجویان تحریک طالبان پاکستان (TTP) را پاسخی به تهدیدات امنیتی اعلام کرده است TTP با نیرویی بالغ بر ۳۰ تا ۳۵ هزار نفر، به‌دنبال ایجاد امارتی اسلامی در خاک پاکستان است. طالبان، در مقابل، این اقدامات را ناقض اصول بین‌المللی دانسته و هشدار به اقدام متقابل داده است.ریشه این تنش‌ها به «خط دیورند» و تقسیم تاریخی پشتون‌ها بازمی‌گردد. این مرز مورد مناقشه، همواره عاملی برای تنش‌های قومی و سیاسی میان دو کشور بوده است. نخست‌وزیر پاکستان از طالبان خواسته تا به فعالیت TTP پایان دهد و روابط دوجانبه را به این شرط مشروط کرده است.با توجه به تحولات اخیر، به نظر می‌رسد که تشدید تنش‌ها میان طالبان و پاکستان علاوه بر پیامدهای نظامی، نشان‌دهنده تغییر معادلات قدرت در منطقه است. طالبان که در گذشته به‌عنوان بازیگری تحت نفوذ پاکستان شناخته می‌شد، اکنون با اتخاذ مواضع مستقل‌تر، سعی در تثبیت جایگاه خود به‌عنوان حکومتی مشروع و فارغ از وابستگی‌های پیشین دارد. این تحولات می‌تواند معادلات سیاسی در جنوب آسیا را به‌ویژه در روابط قدرت‌های منطقه‌ای مانند هند، چین و آمریکا تحت تاثیر قرار دهد و پاکستان را با چالش‌های داخلی و خارجی بیشتری روبه‌رو کند. در چنین شرایطی، شکل‌گیری ائتلاف‌های جدید منطقه‌ای و تاثیر آن‌ها بر امنیت و ثبات، نیازمند رصد دقیق و مدیریت هوشمندانه از سوی دیگر کشورهای منطقه است.