وطن امروز - با توجه به شرایط فعلی، یکی از راهکارهای پیشنهادی در برخورد با مسئله پیوستن به لوایحی مانند پالرمو و CFT، به تعویق انداختن بررسی این موضوع تا زمان دستیابی به انتفاع اقتصادی معنادار برای ایران است. این رویکرد نه‌تنها می‌تواند به عنوان ابزاری در تقویت موضع تیم دیپلماسی در مذاکرات عمل کند، بلکه مانع از ارائه امتیازات یک‎جانبه بدون دریافت تضمین‌های اقتصادی مشخص می‌شود.
اعتماد - مسعود پزشکیان در جلسه اخیر کابینه با اشاره به ممانعت از حضور سیدمحمد خاتمی، رئیس‌جمهور پیشین ایران در یک مراسم افتتاحیه و نیز تشکیل پرونده قضایی برای محسن رنانی، استاد دانشگاه، ضمن اظهار نارضایتی شدید گفته است که قرار ما این بود که اوضاع کشور رو به بهبود باشد نه این‎که شاهد این قبیل محدودیت‌های ناروا باشیم. او از مشکلات پیش آمده برای دو چهره ملی ابراز ناخرسندی کرد و به وزیران مربوطه دستور داد تا موضوع را پیگیری کنند.
جوان - اگر آمریکا خود را مقابل سیاستمدارانی مثل ظریف می‌دید، الان خاک این کشور را توبره کرده بود. تدبیر اقتدار ایران در جای دیگری است. آمریکا در ایران خود را مقابل یک ملت مقاوم می‌بیند، وگرنه شماها که در تاریخ می‌گردید که یک موضع به ظاهر ضعف مثل قطعنامه جنگ پیدا کنید و به آمریکایی‌ها می‌گویید ما اکنون در شرایط ۵۹۸ هستیم! اگر جنگ نمی‌شود اتفاقاً به این دلیل است که آمریکا فریب پیام‌های پنهان و آشکار شما را نمی‌خورد و ارزیابی‌اش از مقاومت ایران واقع‌بینانه است.
فرهیختگان - اگرچه در سال‌های اخیر روابط تجاری ایران و روسیه با وقوع چندین اتفاق ژئوپلیتیکی به بالاترین سطح خود در ۱۵ سال اخیر رسیده، اما هنوز هم به‌رغم روابط گسترده سیاسی-امنیتی، روابط اقتصادی دو کشور ایران و روسیه با ظرفیت‌های بزرگی که وجود دارد، چندان چشمگیر نیست. برای مثال، در سال ۱۴۰۲ در حالی حجم تجارت ایران و روسیه نزدیک به ۲.۷ میلیارد دلار بوده که این میزان برای ایران و چین ۳۲.۵ میلیارد دلار، برای ایران-امارات حدود ۲۷.۴ میلیارد دلار و برای ایران و ترکیه نیز ۱۱.۷ میلیارد دلار بوده است.